Grace Reformed Baptist Church, Bangalore

மத்தேயு 16:1-4: பரிசேயரும் சதுசேயரும் வந்து, இயேசுவைச் சோதிக்கும் நோக்குடன், வானத்திலிருந்து ஓர் அடையாளத்தைத் தங்களுக்குக் காட்டும்படி அவரிடம் கேட்டார்கள். அதற்கு அவர் மறுமொழியாக, “மாலையானபோது, ‘வானம் சிவப்பாயிருப்பதால் நல்ல வானிலை இருக்கும்’ என்று நீங்கள் சொல்லுகிறீர்கள். காலையிலோ, ‘வானம் சிவந்து, மந்தாரமாயிருப்பதால் இன்று காற்றுடன் கூடிய மழை இருக்கும்’ என்கிறீர்கள். வானத்தின் தோற்றத்தைப் பகுத்தறிய உங்களுக்குத் தெரியுமே, ஆனால் காலங்களின் அடையாளங்களை அறிய உங்களால் கூடாதா? இந்தப் பொல்லாத விபசார சந்ததியார் ஓர் அடையாளத்தைத் தேடுகிறார்கள்; யோனா தீர்க்கதரிசியின் அடையாளமேயன்றி வேறே அடையாளம் இவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படுவதில்லை” என்று சொல்லி, அவர்களை விட்டுப் புறப்பட்டுப் போய்விட்டார்.

---

சமீபத்தில், கடவுளின் வாக்குறுதிகள் பற்றிய எங்கள் தொடரில் அவிசுவாசத்தின் ஆபத்தைப் பற்றிப் பேசினேன். இது எல்லாப் பாவங்களின் தாய் ஆகும். மனிதனின் வீழ்ச்சிக்கும், ஆதிப் பாவத்திற்கும் அவிசுவாசமே மூல காரணம். அவிசுவாசம் எல்லாப் பாவங்களின் தாயாக இருப்பது மட்டுமல்லாமல், அது நம் இருதயத்தில் ஊர்ந்து செல்லும் ஒரு பாம்பைப் போல இருந்து, நம் வாழ்க்கையில் உள்ள மற்ற எல்லாப் பாவங்களுக்குமான பல முட்டைகளை இடுகிறது. எகிப்திலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டபின்பும், பிளக்கப்பட்ட கடலில் நடந்து சென்ற பின்பும், கடவுளால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மக்களாகிய இஸ்ரவேலர் கானான் நாட்டின் எல்லை வரை சென்றும், உள்ளே நுழையாததற்கு இதுவே காரணம். அவர்கள் 40 வருடங்களாக அலைந்து திரிந்தார்கள், மேலும் அவர்களுடைய உடல்கள் வனாந்தரத்தில் சிதறடிக்கப்பட்டன; இருவர் மட்டுமே கானானுக்குள் நுழைந்தனர். காரணம் என்ன? அவிசுவாசம்.

இன்று, நம் இருதயத்தில் உள்ள அவிசுவாசத்தின் ஆபத்து மிகவும் பயங்கரமானது. இதுவே எல்லாப் பாவங்களுக்கும் காரணம். இது நம்மை உலகக் கவலைகளால் நிரப்பி, வசனத்தை நெரிக்கிறது, அதனால் எந்தக் கனியும் இல்லை. இது நம் வாயைத் துதியால் நிரப்புவதற்குப் பதிலாக, முறுமுறுப்புகளாலும், கடவுளைப் பற்றிய சந்தேகங்களாலும் நிரப்புகிறது. நம் இருதயத்தில் அவிசுவாசம் இருக்குமானால், கடவுள் நமக்கு முன்பாகக் கடலைப் பிளந்தாலும், சீனாயின் இடிமுழக்கங்கள் மூலமாகப் பேசினாலும், 10 வாதைகளிலிருந்து நம்மை மீட்டாலும், மேலும் கடவுளின் குமாரனைப் போன்ற மிகப் பெரிய போதகர் வந்து நரகத்தைப் பற்றி நமக்குப் பிரசங்கித்தாலும், நாம் மாட்டுத் தோல் போர்த்தியது போல – உணர்வு இல்லை, பயம் இல்லை, அசைவு இல்லை என்று இருக்க முடியும். நாம் தொடர்ந்து நம்முடைய தீய வழிகளிலே நடக்கிறோம். கடவுளின் குமாரனைக் கேட்டும் அநேகர் எப்படி விசுவாசிக்காமல், இன்னும் நரகத்திற்குச் செல்ல முடியும்? நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்; அதற்குக் காரணம், இருதயம் ஒரு பெரிய எரிகோ மதில்சுவரால் சூழப்பட்டு, யானைத் தோலால் மூடப்பட்டிருந்தாலோ அல்லது அவிசுவாசம் போன்ற பல அடுக்குச் சேற்றால் மூடப்பட்டிருந்தாலோ, எல்லாச் செய்திகளும், வாக்குறுதிகளும், அச்சுறுத்தல்களும் அவனிடத்தில் எந்தவொரு தாக்கத்தையும் ஏற்படுத்துவதைத் தடுக்கிறது.

இன்று காலை கடவுள் இங்கே வல்லமையாகச் செயல்பட்டுக் கொண்டிருந்தாலும், நீங்கள் அவிசுவாசத்துடன் வந்து உட்காருகிறீர்கள். கடவுள் உங்கள் சகோதரர்களுடன் வல்லமையாகப் பேசிக் கொண்டிருக்கலாம், ஆனால் அவிசுவாசம் உங்களை உயிர்மீட்சி மற்றும் கடவுளின் கிருபையின் ஊற்று காலங்களில் அசையாமல், அழைக்கப்படாமல், இரட்சிக்கப்படாமல், கொட்டாவி விடுபவர்களாக, தூக்கக் கலக்கத்துடன் உட்கார வைக்கிறது. அதுதான் அவிசுவாசத்தின் சக்தி. விசுவாசத்தினால் வராத யாவும் பாவம் என்று யாக்கோபு சொல்கிறார். அதைப்பற்றி சற்றுச் சிந்தியுங்கள்: நமது ஆராதனை, ஜெபம், பாடுதல் மற்றும் நற்கிரியைகள், விசுவாசத்தில் செய்யப்படாவிட்டால், அவை அவிசுவாசத்தில் செய்யப்படுகின்றன, அது பாவம். விசுவாசமில்லாமல் தேவனுக்குப் பிரியமாயிருப்பது கூடாத காரியம் என்று எபிரேயர் சொல்கிறது.

பழைய ஏற்பாட்டிலுள்ளவர்கள் மோசேயின் வார்த்தைகளை விசுவாசிக்காதபோது, கடவுள் அவர்களைக் கடுமையாகத் தண்டித்தார் என்று எபிரேயர் நமக்கு மிகவும் எச்சரிக்கிறது. பரிசுத்த ஆவியானவர் மூலமாக இன்று கடவுள் பரலோகத்திலிருந்து உங்களுடன் பேசுகிறார். அத்தகைய மகத்தான இரட்சிப்பைப் பற்றி நீங்கள் கவனக்குறைவாக இருந்தால், தண்டனையிலிருந்து நீங்கள் எப்படித் தப்பிப்பீர்கள்? கிறிஸ்து ஒருபோதும் மரித்துப் போகாத ஒரு பாவம் உள்ளது; அதற்குப் பிராயச்சித்தம் இல்லை: அது அவிசுவாசப் பாவம் ஆகும். தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவர்களின் அவிசுவாசத்திற்காகப் பிராயச்சித்தம் செய்யப்பட்டது, ஏனெனில் அது தற்காலிகமானது; அவர்கள் மனந்திரும்பி விசுவாசத்தில் வளர்கிறார்கள். ஆனால் இறுதி, நிரந்தரமான அவிசுவாசத்திற்காக – எந்தப் பிராயச்சித்தமும் இல்லை. இது பரிசுத்த ஆவிக்கு விரோதமான பாவம், மேலும் இதுவே நம்மில் ஒவ்வொருவரும் எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டிய விஷயம். கவனமாயிருங்கள்; உங்களுக்குத் தொடரும் அவிசுவாசம் இருந்தால், அது நிரந்தரமான அவிசுவாசமாக மாறலாம். அதன் மூலம் நாம் இரட்சிக்கப்படவே இல்லை, தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவர்களும் இல்லை என்று காண்பிக்கிறோம். தொடர்ந்து நிலைத்திருக்கும் விசுவாசத்தின் மூலமாகவே நாம் உண்மையிலேயே இரட்சிக்கப்பட்டவர்கள் என்று நிரூபிக்கிறோம். தொடரும் அவிசுவாசம் நிரந்தரமான அவிசுவாசத்திற்கு வழிவகுக்கிறது. எனவே, தொடர்ந்து நிலைத்திருக்கும் அவிசுவாசம் மிகவும் ஆபத்தானது.

இன்று நாம் பார்க்கப் போகும் மத்தேயு 16:1-4 வசனப்பகுதி, ஒரு தொடரும் அவிசுவாசம் எப்படி நிரந்தரமான அவிசுவாசமாக மாறுகிறது என்பதைத் தெளிவாகக் காட்டுகிறது. இன்று, நாம் இந்தப் பகுதியை பார்க்கும் போது, தொடரும் அவிசுவாசத்தின் அறிகுறிகள் என்ன என்பதை நான் உங்களுக்குக் காண்பிப்பேன். நீங்கள் உங்கள் இருதயங்களை ஆராய்ந்து பார்த்து, உங்களுக்கு இந்த அறிகுறிகள் இருக்கிறதா என்று பார்த்து, மனந்திரும்பி கடவுளிடம் ஜெபிக்க வேண்டும். இல்லையெனில், இது நிரந்தரமானதாகிவிடும், அதன்பின் இரட்சிப்பு இல்லை.

இங்கே உட்கார்ந்திருப்பவர்களே, நீங்கள் ஒவ்வொரு வாரமும் வந்து, கேட்டுக் கொண்டே போய்விடலாம், மேலும் நீங்கள் அவிசுவாசத்தில் வாழ்கிறீர்கள் என்பதை நீங்கள் அறியாமலும் இருக்கலாம். பிரசங்கங்கள் ஏன் உங்கள் வாழ்க்கையில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை என்று நீங்கள் ஆச்சரியப்படுகிறீர்கள்; அது வெறும் ஞாயிற்றுக்கிழமை மதச் சடங்காக இருக்கிறது. நீங்கள் அவிசுவாசத்தில் தொடர்ந்தால், அது உங்களை ஒரு நிலையில் வைத்திருக்காது. அது உங்களை அழைத்துச் செல்லும் நிலைகளைக் கவனியுங்கள்:

அவிசுவாசத்தின் மூன்று நிலைகள்

1. அவிசுவாசம் எல்லாச் சத்தியத்தையும் நிராகரிக்க வைத்து, இருண்ட உலகத்துடன் உங்களுக்குத் தொடர்பைத் தேட வைக்கும்.
2. உங்களை நியாயப்படுத்திக்கொள்ளும்படி சத்தியத்தைத் தாக்க அவிசுவாசம் உங்களைத் தூண்டும்.
3. அவிசுவாசம் கடவுள் உங்கள்மீது உள்ள பொறுமையை இழக்கச் செய்து, நிரந்தரமாக உங்களுக்குக் குருட்டாட்டத்தைத் தந்து, உங்களைக் கடவுளால் கைவிடப்பட வைக்கும்.

அவிசுவாசம் எல்லாச் சத்தியத்தையும் நிராகரிக்க வைத்து, இருண்ட உலகத்துடன் உங்களுக்குத் தொடர்பைத் தேட வைக்கும் பரிசேயரும் சதுசேயரும் வந்து, இயேசுவைச் சோதிக்கும் நோக்குடன், வானத்திலிருந்து ஓர் அடையாளத்தைத் தங்களுக்குக் காட்டும்படி அவரிடம் கேட்டார்கள். கடந்த முறை நம் ஆண்டவர் புறஜாதிப் பகுதியில் இருந்தார், அற்புதமான அற்புதங்களைச் செய்து கொண்டிருந்தார் என்பதைப் பார்த்தோம். அதன்பிறகு, அதிகாரம் 15 இன் முடிவில் உள்ள 39-ஆம் வசனம், “அவர் மகதலாவுக்கு வந்தார்” என்று சொல்கிறது, அது கலிலேயாவின் மறுபக்கம். படகிலிருந்து அவர் இறங்கியவுடன், அவர் மீண்டும் யூதப் பிரதேசத்திற்குள் வந்துவிட்டார். இப்போது, அவர் யூதக் கடற்கரையில் அடியெடுத்து வைத்தவுடனேயே, அவருடைய எதிரிகளால் உடனடியாகத் தாக்கப்பட்டார். அவர்கள் காத்திருந்தார்கள், மிகவும் நேரடியாகவும் ஆக்ரோஷமாகவும் அவரிடம் வருகிறார்கள். இவர்கள் அவர் தங்கள் இஸ்ரவேலில் செய்த எல்லா அற்புதங்களையும் கண்டவர்களும், கேட்டவர்களும் ஆவர். அவருடைய வாயிலிருந்து சத்தியத்தைக் கேட்டார்கள், எல்லா அற்புதங்களையும் பார்த்தார்கள், மேலும் மறுபக்கத்திலும் அவருடைய எல்லாச் செயல்களையும் கேள்விப்பட்டிருப்பார்கள். அவருடைய சத்தியத்திற்குச் சாட்சியளித்த எல்லாப் போதனைகள் மற்றும் அற்புதங்கள் இருந்தபோதிலும், அவர்கள் என்ன செய்தார்கள்? அவர்கள் வேண்டுமென்றே அவிசுவாசத்தில் தொடர விரும்பினார்கள். அவிசுவாசத்தில் தொடரும் இந்த மக்கள், தொடரும் அவிசுவாசம் எப்படி நிரந்தரமான அவிசுவாசத்திற்கு வழிவகுக்கும் என்பதை நமக்குக் கற்பிக்கிறார்கள்.

நீங்கள் அவிசுவாசத்தில் தொடர்ந்தால், அது உங்களை எல்லாச் சத்தியத்திற்கும் குருடர்களாக ஆக்கி, இருண்ட உலகத்தின் உறவைத் தேட வைக்கும். பரிசேயர் யாருடன் வருகிறார்கள் என்று பாருங்கள். வசனம் 1 சொல்கிறது, “சதுசேயருடன் பரிசேயரும் வந்தார்கள்.” நீங்கள் அந்த நாட்களில் இஸ்ரவேலில் வாழ்ந்திருந்தால், இது நடந்தது என்று நீங்கள் நம்பியிருக்க மாட்டீர்கள். நீங்கள் உங்கள் கண்களைத் தேய்த்துக் கொண்டு, இது ஏதோ அச்சுப் பிழை என்று நினைத்திருப்பீர்கள். அதைப் பற்றிய மிகவும் ஆச்சரியமான, அற்புதமான, நம்ப முடியாத விஷயம் என்னவென்றால், பரிசேயரும் சதுசேயரும் எதையும் செய்ய ஒன்றாகச் சேர முடிந்தது என்பதுதான். அவர்கள் கை கோர்த்து வந்தது போல, பிரிக்கப்படவில்லை என்று கிரேக்க மொழி “உடன்” (with) என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துகிறது.

இப்போது, பின்னணியைப் பற்றி உங்களுக்குச் சிறிதளவு தெரியாவிட்டால், இதன் முக்கியத்துவத்தை நீங்கள் புரிந்துகொள்ள மாட்டீர்கள். அவர்கள் ஒருவரையொருவர் வெறுத்தார்கள்; அவர்கள் சாகசமான எதிரிகள். சதுசேயருடன் ஒப்பிடும்போது, பரிசேயர் மிகவும் நல்லவர்களாக இருந்தனர்; அவர்கள் பழைய ஏற்பாட்டை நம்பினார்கள். எதையும் நம்பாத உலக மனிதர்களுடன் சேருவது போல, சதுசேயருடன் சேருவது அவர்களுக்கு மிகக் குறைந்த நிலை ஆகும். அவர்கள் முற்றிலும் எதிரெதிராக இருந்தனர்.

பரிசேயர் அடிப்படைவாதிகளும் சட்டவாதிகளும் ஆவர். அவர்கள் முழு பழைய ஏற்பாட்டையும், சட்டத்தின் நேரடியான விளக்கத்தையும் நம்பினார்கள்; அவர்கள் இறையியலாளர்கள். ஆனால் அவர்களுடைய பிரச்சனை என்னவென்றால், அவர்கள் பாரம்பரியங்களையும் நம்பினார்கள், இருப்பினும் மிகவும் கண்டிப்பானவர்களாகவும் வெளிப்படையாகவும் மதப்பற்றுள்ளவர்களாகவும் இருந்தனர்.

சதுசேயர் தாராளவாதிகள், முற்றிலும் உலகத்தன்மை உடையவர்கள், ஆடம்பரமானவர்கள், மற்றும் இந்த உலகத்திற்காக வாழ்ந்தார்கள். அவர்கள் முழு பழைய ஏற்பாட்டையும் நம்பவில்லை, சட்டத்தின் ஐந்து புத்தகங்களை மட்டுமே நம்பினார்கள், மேலும் அவற்றிற்கும் அவர்கள் ஆவிக்குரிய அர்த்தத்தைக் கொடுத்தார்கள், அதனால் அவை அதிகத் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை. பரிசேயர் உறுதியாக வைத்திருந்த பாரம்பரியங்களை அவர்கள் நிராகரித்தனர். எனவே, அவர்கள் வெளிப்படையாகவே மிகவும் பாவமுள்ளவர்களாகவும், ஏமாற்றுபவர்களாகவும், அரசியல்வாதிகளுடனும் ரோம அரசாங்கத்துடனும் ஒத்துப்போனவர்களாகவும், அரசாங்கம் சொல்லும் எதற்கும் உடன்படுபவர்களாகவும் இருந்தனர். அவர்களுடைய மகள்களில் ஒருத்தி ஏரோதை மணந்தாள். அதனால்தான் ரோம் சதுசேயரை விரும்பியது, ஆனால் பரிசேயரை வெறுத்தது. அதனால்தான் பிரதான ஆசாரியர் சதுசேயராக இருக்க அவர்கள் அனுமதித்தார்கள். சதுசேயர் எப்போதும் பணக்காரர்களுடனும், பிரபுக்களுடனும் வாழ்ந்தனர்; பரிசேயர் பொதுவான மக்கள். பரிசேயர் வெளிப்படையாகச் சுத்தமாக வாழவும், புறஜாதியாருடன் கலக்காமல் இருக்கவும் விரும்பினர். சதுசேயர் புறஜாதி கலாச்சாரத்துடன் அரசியல் ரீதியாகக் கலக்க விரும்புவார்கள். அவர்கள் சமரசக்காரர்கள். அவர்கள் அரசியல்வாதிகள். அவர்கள் சந்தர்ப்பவாதிகள் – சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்தும் உலக மனிதர்கள்.

பரிசேயர் தூதர்கள், ஆவிகள், மற்றும் மரித்தோரின் உயிர்த்தெழுதல் ஆகியவற்றை நம்பியபோது, சதுசேயர் அவற்றை நம்பவில்லை. ஆனால் இரு குழுக்களும் யூத மக்களிடையே தங்கள் கருத்துக்கள் ஆதிக்கம் செலுத்துவதற்காக ஒருவருக்கொருவர் சண்டையிட்டனர். அவர்களுக்கு மிகவும் வலுவான கருத்து வேறுபாடுகள் இருந்தன, மேலும் அவர்கள், குறிப்பாக உயிர்த்தெழுதலைப் பற்றி, கழுத்தைப் பிடித்துச் சண்டையிடவும் செய்வார்கள். சதுசேயர் ஒருபோதும் நம்பவில்லை, மேலும் அதை முட்டாள்தனம் என்று நினைத்தார்கள், ஆனால் பரிசேயர் அதை நம்பினார்கள்.

உண்மையில், அப்போஸ்தலனாகிய பவுலின் வாழ்க்கையில் ஒரு வேடிக்கையான சம்பவம் உள்ளது, அப். நடபடிகளின் புத்தகத்தின் பிற்பகுதியில் அவர் விசாரணையில் இருந்தார். அவர் பரிசேயருக்கும் சதுசேயருக்கும் முன்பாக விசாரணையில் இருந்தார், மேலும் எல்லோரையும் தன்னைவிட்டுத் திசை திருப்புவதற்காக, அவர், “நான் உயிர்த்தெழுதலை நம்புகிறேன்” என்று சொன்னார், மேலும் அவர்களிடையே சண்டை தொடங்கியது. சதுசேயர் உயிர்த்தெழுதலை நம்பாததால், அவர்கள் ஆத்மாவையோ, தூதர்களையோ, அல்லது மறு உலக வாழ்வையோ நம்பவில்லை. அவர்கள் அழியாமையை நம்பவில்லை. அவர்கள் எதை நம்பினார்கள்? உண்மையில், எதுவும் இல்லை. “நாளைக்கு நாம் சாவோம், ஆகையால், உண்ணுங்கள், குடியுங்கள், மகிழுங்கள்,” அதுதான் அவர்களின் வாழ்க்கை – முற்றிலும் உலகத்தன்மையானது. அவர்கள் இறையியல் தாராளவாதிகள். பரிசேயர் இறையியல் பழமைவாதிகள். மேலும் அவர், “நான் உயிர்த்தெழுதலை நம்புகிறேன்” என்று சொன்னால் போதும், அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் கழுத்தைப் பிடித்துச் சண்டையிட்டார்கள், மேலும் அங்கே ஒரு பெரிய பிளவு இருந்தது என்றும், அந்த இடம் முழுவதும் பிளவுபட்டது என்றும் அது சொல்கிறது. இப்போது, அந்தக் குழுக்கள் எப்படி ஒருவரோடொருவர் பழகினார்கள் என்பது பற்றிய ஒரு சிறிய புரிதல் இது. நன்றாக இல்லை.

பெரும்பாலான நேரங்களில், அவர்கள் எதிரெதிராக இருந்தனர் மற்றும் ஒத்துப்போக முடியாத கட்சிகள், இப்போதுள்ள காங்கிரஸ் மற்றும் பாஜக போல. இந்தக் கட்சிகள் ஒருவருக்கொருவர் கழுத்தைப் பிடித்துச் சண்டையிட்டன, மேலும் ஆச்சரியமான விஷயம் என்னவென்றால், அவர்கள் இயேசுவைத் தாக்க இங்கே ஒன்றாகச் சேர்ந்தார்கள். எப்படி? இது ஒரு பெரிய பூனை பாதையைக் கடப்பதைப் பார்க்கும் இரண்டு சண்டையிடும் நாய்களைப் போன்றது. மேலும் ஒரு பொதுவான இலக்கைத் தேடுவதால் திடீரென்று அவர்களுடைய சண்டை முடிவடைகிறது. எனவே அவர்கள் தங்களுடைய சொந்தப் போரை நிறுத்திக் கொண்டார்கள்.

அவிசுவாசம் பரிசேயருக்கு என்ன செய்தது என்று பாருங்கள். அவர்கள் பழைய ஏற்பாட்டுத் தீர்க்கதரிசனங்களை அறிந்திருந்தார்கள், மேலும் அவர்கள் வெளிப்படையாக மத ரீதியாக வாழ்ந்தார்கள். அவர்கள் விசுவாசத்தில் தங்கள் இருதயங்களைத் திறந்திருந்தால், அவர்கள் வெளிச்சத்திற்கு வந்திருக்க முடியும். அதற்குப் பதிலாக, அவர்கள் அவிசுவாசத்தில் தொடர்ந்தார்கள். இயேசு செய்த எல்லாவற்றையும் கேட்டபின்பும், எல்லாச் சத்தியத்தையும் கேட்ட பின்பும், அவர்களுடைய அவிசுவாசம் அவர்களைப் பாவமுள்ள, அரசியல், இருண்ட சதுசேயருடன் உறவு தேட வைக்கிறது, அவர்கள் எதையும் நம்பாதவர்கள் – முற்றிலும் உலக மனிதர்கள். அவர்கள் உலகத்துடன் உறவைத் தேடுகிறார்கள், மேலும் வெளிச்சத்தைத் தேடுவதற்குப் பதிலாக, கிறிஸ்துவிடம் வருவதற்குப் பதிலாக, அவர்கள் இருளின் படுகுழியில் திரும்பிச் செல்கிறார்கள்.

வேண்டுமென்றே அவிசுவாசத்தைத் தொடரும் மக்களுக்கு அதுதான் நடக்கிறது. அவர்கள் விடைக்காக வெளிச்சத்திற்கு வருவதில்லை; தங்களை நியாயப்படுத்திக்கொள்ள இருண்ட, உலகக் குழியில் திரும்பிச் செல்கிறார்கள். அவர்கள் தங்கள் பாவத்தை ஒப்புக்கொண்டு சத்தியத்திற்கு வரத் தயாராக இல்லை.

ஏன் இத்தனை பேர் கடவுளுடைய வார்த்தையைப் பற்றி மேலும் அறியவோ அல்லது வாக்குறுதிகளைக் கற்றுக்கொள்ளவோ எந்த முயற்சியும் எடுக்கவில்லை என்று நான் ஆச்சரியப்படுகிறேன். அவர்களுடைய மகிழ்ச்சியெல்லாம் உலக நண்பர்கள் மற்றும் உறவினர்களிடம்தான் இருக்கிறது, மேலும் உலகப் பொழுதுபோக்கு, கைப்பேசிப் பயன்பாடு மற்றும் இருளின் உறவு ஆகியவற்றின் இருளில் அவர்கள் இவ்வளவு நேரத்தை வீணடிக்கிறார்கள். கடவுளின் வார்த்தையுடன் நேரத்தைச் செலவிடும்படி, மேலும் போதகர்கள் மற்றும் மற்ற சகோதரர்களிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ளும்படி நாங்கள் அவர்களிடம் சொல்கிறோம், ஆனால் அவர்கள் இருண்ட, உலக உறவில் தொடர்ந்து இருந்து, போதகர்கள், சபை மக்கள் அல்லது சத்தியத்தைப் புரிந்துகொள்ள முயற்சிப்பவர்களுடன் நெருங்கிய தொடர்புகளைத் தவிர்க்கிறார்கள். அவர்கள் தூரத்தை பராமரிக்கிறார்கள், ஞாயிற்றுக்கிழமை வந்துவிட்டுத் தப்பித்துச் செல்கிறார்கள். அவர்கள் இருண்ட உலகத்துடன் உறவைத் தேடுகிறார்கள், ஆனால் ஆவிக்குரிய உறவைத் தவிர்க்கிறார்கள். இந்த வாராந்திர கூட்டங்கள் நமக்கு இருப்பது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது; மக்கள் தவறாமல் வந்து கற்றுக்கொள்ளவும் வளரவும் விரும்புகிறார்கள், இது ஒரு பெரிய ஆசீர்வாதம். ஆனால் உங்களில் சிலர் அவற்றைத் தவிர்க்கிறீர்கள். ஏன் என்று நீங்கள் கேட்டிருக்கிறீர்களா? உங்கள் இருதயத்தில் தொடரும் அவிசுவாசம் இருக்க முடியுமா? சில காரணங்களால் சில சமயங்களில் அது சாத்தியமில்லை என்பதை நான் புரிந்துகொள்கிறேன். ஆனால் நாங்கள் உங்களைப் படித்துத் தயாராகி வரச் சொல்லும்போது நீங்கள் அவற்றைத் தவறாமல் தவிர்த்தால், நீங்கள் தவிர்க்கிறீர்கள். ஏன் உலக உறவை இவ்வளவு அதிகமாக விரும்புகிறீர்கள், ஆவிக்குரிய உறவை அல்ல? ஏன் உலகக் காரியங்களில் இவ்வளவு அதிக ஆர்வம் உங்களுக்கு இருக்கிறது, அந்தக் காரியங்களில் இவ்வளவு நேரத்தைச் செலவிடுகிறீர்கள்? ஏன் கடவுளுடைய வார்த்தையில் நேரத்தைச் செலவிட உங்களால் முடியவில்லை? ஏன் உங்களுக்கு ஆவிக்குரிய ஆர்வம் இல்லை? உலகத்துடன் சிநேகிதம் தேவனுக்கு விரோதமான பகை என்று யாக்கோபு சொல்கிறார். ஒரு பழமொழி இதை இவ்வாறு கூறுகிறது: ஒத்த குணம் கொண்ட பறவைகள் ஒன்றாகச் சேரும். ஆவிக்குரிய உறவுக்குப் பதிலாக உலக உறவைத் தேடுவது. கவனமாயிருங்கள். இது வேண்டுமென்றே அவிசுவாசத்தைத் தொடரும் ஒருவரின் அடையாளம். இது நிரந்தரமான அவிசுவாசமாக மாறிவிடாதபடி எச்சரிக்கையாக இருங்கள். அவர்களில் சிலர், சில காலத்திற்குப் பிறகு, மிகவும் வருத்தமாக விழுந்துபோவதைக் கவனிக்கிறேன். இதற்குப் பல ஆண்டுகள் ஆகலாம். ஒரு பாரத்துடன் ஒரு போதகராக நான் பேசுகிறேன்: எங்கள் சபையை விட்டு வெளியேறியவர்களில் சிலர் – இது முதல் அடையாளம் என்று நான் காண முடிந்தது: அதிக உலக உறவு, கூட்டங்களைத் தவிர்த்தல், இந்தக் கூட்டங்களுக்கு வருவதைத் தவிர்த்தல், மேலும் சபைக்கும் மெதுவாக ஒழுங்கற்றவர்களாக மாறுதல், காலையில் வருதல் ஆனால் மாலையில் வராமல் இருத்தல். பிறகு, அவர்கள் உலகத்துடன் சென்றுவிட்டார்கள் என்று நீங்கள் கேள்விப்படுகிறீர்கள்.

எனவே சடங்குவாதிகளான பரிசேயரும் சதுசேயரும் இயேசுவைத் தாக்க ஒன்றாகச் சேருவதைக் காண்கிறோம்.

சத்தியத்தைத் தாக்கும் தொடரும் அவிசுவாசம்

அடுத்து, தொடரும் அவிசுவாசம் இருண்ட, உலகக் கூட்டுறவைத் தேடுவது மட்டுமல்லாமல், தங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ள, அவிசுவாசம் கொண்டவர்கள் சத்தியத்தைத் தாக்குவார்கள் என்பதைக் காண்கிறோம்.

வசனம் 1: பரிசேயரும் சதுசேயரும் வந்து, இயேசுவைச் சோதிக்கும் நோக்குடன், வானத்திலிருந்து ஓர் அடையாளத்தைத் தங்களுக்குக் காட்டும்படி அவரிடம் கேட்டார்கள்.

இயேசு மக்கள் மத்தியில் மேலும் மேலும் பிரபலம் ஆகிக் கொண்டிருந்தார், அவருடைய எதிரிகள் பிரபலத்தைத் இழந்தார்கள். அவர் கடவுளன்றி வேறொருவர் அல்ல என்று நிரூபிக்கும் தெய்வீகமான அற்புதங்களைக் கண்டும் அவர்கள் விசுவாசிக்கவில்லை. இதற்குக் காரணம், அவர்கள் விசுவாசித்தால், தங்கள் மாயமாலமான மதத்தை விட்டுவிட்டு, மனந்திரும்பி, தாழ்மையுடன் கிறிஸ்துவிடம் வர வேண்டும் என்பதை அவர்கள் தங்கள் இருதயத்தில் அறிந்திருந்தார்கள். அதைத் தவிர்ப்பதற்காக, அவ்வாறு செய்யாமல், அவிசுவாசத்தில் தொடர்ந்து நிலைத்து, தங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ள விரும்பி, அவர்கள் வந்து சத்தியத்தைத் தாக்கினார்கள்.

இந்த மக்களைப் பாருங்கள்; அவர்கள் வந்து அவரிடம் ஓர் அடையாளம் கேட்டார்கள். இப்போது, இது எவ்வளவு விசித்திரமான, முட்டாள்தனமான கோரிக்கை என்பதைப் புரிந்து கொள்ள, நீங்கள் காரியங்களை அவற்றின் சூழலில் வைக்க வேண்டும். இயேசு இப்பதான் ஒரு அற்புதமான அற்புதத்தைச் செய்திருந்தார். அவர் 4,000 ஆண்கள், மேலும் பெண்களும் குழந்தைகளும் என ஒரு பெரிய கூட்டத்துக்குச் சில அப்பங்கள் மற்றும் சில சிறிய மீன்களைக் கொண்டு உணவளித்தார். அதற்கு முன், இதேபோன்ற அற்புதம் மூலம் 5,000 ஆண்கள், மேலும் பெண்களும் குழந்தைகளும் என உணவளித்திருந்தார். அந்த உணவு அவருக்கு எங்கிருந்து கிடைத்தது? பூமியிலிருந்து அல்ல. இயேசு ஏராளமான நோயாளிகளைக் குணமாக்கியும், பிசாசுகளைத் துரத்தியும் இருந்தார். தொடுதலின் மூலமாக அவர் குஷ்டரோகிகளைச் சுத்திகரித்தார், குருடர்களுக்குப் பார்வை அளித்தார், மேலும் ஒரு கட்டளையினால் பிசாசுகளைத் துரத்தினார். இந்த அற்புதங்கள் அனைத்தும், இயேசு கிறிஸ்து நீண்ட காலமாக எதிர்பார்க்கப்பட்ட, வாக்களிக்கப்பட்ட மேசியா ஆவார் என்ற உண்மையைச் சாட்சி பகர்ந்தன – அவருடைய ஊழியத்தின் மூலமாக, “அப்பொழுது குருடரின் கண்கள் திறக்கப்படும்; செவிடரின் செவிகள் கேட்கும். அப்பொழுது முடவன் மானைப்போல் குதிப்பான், ஊமையன் நாவும் பாடும்” என்று வேதாகமம் கூறியது (ஏசாயா 35:5-6). அதோடு மட்டுமல்லாமல், இவை அவர் மறைவாகச் செய்த காரியங்கள் அல்ல. அவர் அவற்றை வெளிப்படையாகச் செய்தார்.

பரிசேயர் மற்றும் சதுசேயரின் இந்தத் தூதுக்குழு உண்மையிலேயே வானத்திலிருந்து ஓர் அடையாளத்தை விரும்பியிருந்தால், அவர்களுக்கு ஏற்கெனவே பல அடையாளங்கள் கொடுக்கப்பட்டிருந்தன. குறிப்பாக, வெளிப்படையாக ஒரு மிக முக்கியமான அடையாளம்: இயேசுவின் ஞானஸ்நானத்தின்போது, “வானங்கள் திறக்கப்படுவதையும், தேவ ஆவி புறாவைப்போல் இறங்கி, அவர்மேல் வருவதையும் கண்டார். அப்பொழுது, வானத்திலிருந்து, ‘இவர் என்னுடைய நேசகுமாரன், இவரில் நான் பிரியமாயிருக்கிறேன்’ என்று ஒரு சத்தம் வந்தது” என்று நமக்குச் சொல்லப்பட்டுள்ளது (மத்தேயு 3:16-17). இதே விசாரிப்பாளர்களில் சிலரிடம் யோவான் ஸ்நானகரின் சாட்சியும் இதுவே ஆயிற்று; ஏனென்றால் அவர், “ஆவி புறாவைப்போல் வானத்திலிருந்து இறங்கி, இவர்மேல் தங்கக் கண்டேன்; இவரே பரிசுத்த ஆவியினால் ஞானஸ்நானம் கொடுக்கிறவர். நான் அதைக் கண்டேன், இவரே தேவனுடைய குமாரன் என்று சாட்சியும் கொடுத்தேன்” என்றார் (யோவான் 1:32-34).

இவை அனைத்தையும் மீறி, அவர்கள் இன்னும் அதிகமாகக் கேட்டார்கள். எப்படியிருந்தாலும், இயேசு ஏற்கெனவே தன்னை நிரூபித்த விதத்தில் அவர்கள் திருப்தி அடையவில்லை. அவருக்காகச் சாட்சியளிக்கும்படி கடவுள் ஏற்கெனவே செய்ததைக் கொண்டு அவர்கள் திருப்தி அடையவில்லை. அவர்கள் “வானத்திலிருந்து ஓர் அடையாளம்” கேட்டார்கள். தொடரும் அவிசுவாசம் எப்போதும் மேலும் மேலும் ஆதாரங்களைக் கேட்டுக் கொண்டேயிருக்கும்.

மோசேயின் நாட்களில் நடந்தது போல, காற்றுகளை வானத்திலிருந்து வீசச் செய்து கடலைப் பிளக்கச் செய்ய வேண்டும் என்று அவர்கள் விரும்பியிருக்கலாம். யோசுவாவின் நாட்களில் நடந்தது போல, வானமண்டலத்தில் சூரியன் அசையாமல் நிற்கும்படி அவர் செய்ய வேண்டும் என்று அவர்கள் விரும்பியிருக்கலாம். எலியாவின் நாட்களில் நடந்தது போல, வானத்திலிருந்து அக்கினி இறங்கி ஒரு பலியைப் பட்சிக்கச் செய்ய வேண்டும் என்று அவர்கள் விரும்பியிருக்கலாம். அவர்கள் இன்னும் அதிகமாக விரும்பினார்கள். அவர் ஏழை மக்களைக் குணமாக்கியதையும், உணவளித்ததையும் அவர்கள் ஒரு “சிறிய காரியமாக” இகழ்ந்தார்கள். அவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் பெரிய தலைவர்கள், அதனால் அவர் “பெரியதைக் காட்ட வேண்டும்.” அவர்களுக்குப் பெரிய மற்றும் வியத்தகு ஒன்று தேவை – வெறுமனே “பூமியில்” ஒன்று அல்ல. அவர்கள் நிபந்தனைகளை நிர்ணயிக்க விரும்பினார்கள் மற்றும் அவர்கள் விரும்பிய வானத்திலிருந்து ஓர் அடையாளத்தைக் கேட்டார்கள். அவர்கள் அந்தக் கேள்வியைக் கேட்டதே, அவருடைய மேசியாத்துவத்திற்கு எந்தவொரு சான்றையும் ஏற்கெனவே அவர் செய்த ஒவ்வொரு காரியத்தையும் அவர்கள் நிராகரித்துவிட்டார்கள் என்பதைக் குறிக்கிறது. நிக்கோதேமுவைப் போல அவர்களுக்கு ஒரு திறந்த இருதயம் இருந்திருந்தால், அவர்கள், “தேவன் அவனோடிருந்தாலொழிய, நீர் செய்கிற அற்புதங்களை ஒருவனும் செய்யக்கூடாது என்று அறிந்திருக்கிறோம்” என்று சொல்லியிருப்பார்கள் (யோவான் 3:2).

கடைசியாக, ஓர் அடையாளம் கேட்டதன் பின்னணியில் உள்ள நோக்கத்தைக் கவனியுங்கள். அவர்கள் உண்மையிலேயே விசுவாசிக்க ஓர் அடையாளத்தை விரும்பியதால் அல்ல. அவர்கள் “அவரைச் சோதிக்கும் நோக்குடன்” வந்தார்கள் என்று உரை நமக்குச் சொல்கிறது. அவர் உண்மையிலேயே தேவனுடைய குமாரன் என்று சோதித்துப் பார்க்கவும், காணவும், விசுவாசிக்கவும் அவர்கள் விரும்பவில்லை. அவர்கள் அவிசுவாசத்தில் வளர்ந்து கொண்டிருந்தார்கள், மேலும் ஏற்கெனவே, “பிசாசுகளின் தலைவனைக்கொண்டுதான் இவன் பிசாசுகளைத் துரத்துகிறான்” என்று சொல்லியிருந்தார்கள் (மத்தேயு 9:34). மாறாக, கூட்டத்தினருக்கு முன்பாக அவரைக் கேவலப்படுத்தவும், அவரிடமிருந்த தங்கள் கடின இருதயத்தை நியாயப்படுத்திக் கொள்ளவும் அவர்கள் அவரைச் சிக்க வைக்க முயன்றார்கள்.

அவர்கள் இந்தக் கோரிக்கையை வைத்தபோது, அவருடைய பதில் என்னவாக இருக்கும் என்று அவர்களுக்கு ஏற்கெனவே தெரியும், ஏனென்றால் அவர்கள் ஏற்கெனவே ஒருமுறை இவரிடம் இந்தக் காரியத்தைக் கேட்டிருந்தார்கள். மத்தேயு 12:38 உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா? அப்பொழுது வேதபாரகரில் சிலரும் பரிசேயரில் சிலரும் அவருக்கு மறுமொழியாக, “போதகரே, உம்மிடத்திலிருந்து ஓர் அடையாளத்தைக் காண விரும்புகிறோம்” என்றார்கள். அதற்கு அவர் மறுமொழியாக, “இந்தப் பொல்லாத விபசார சந்ததியார் அடையாளம் தேடுகிறார்கள்; யோனா தீர்க்கதரிசியின் அடையாளமேயன்றி வேறே அடையாளம் இவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படுவதில்லை. யோனா மூன்று இரவும் மூன்று பகலும் ஒரு பெரிய மீனின் வயிற்றில் இருந்ததுபோல, மனுஷகுமாரனும் மூன்று இரவும் மூன்று பகலும் பூமியின் இருதயத்தில் இருப்பார்” என்றார் (மத்தேயு 12:38-40).

நம்முடைய ஆண்டவர் ஒருபோதும் காண்பிப்பதற்காகவோ அல்லது மனிதர்களை மகிழ்விப்பதற்காகவோ அற்புதங்களைச் செய்ததில்லை. அவர், “நான் உங்களுக்கு மெய்யாகவே சொல்லுகிறேன், பிதா செய்கிறதைக் குமாரன் காணாமல், அவர் தாமாக ஒன்றும் செய்ய முடியாது; பிதா செய்கிற எல்லாவற்றையும் குமாரனும் அவ்வாறே செய்கிறார்” என்று அறிவித்தார் (யோவான் 5:19). பிதாவின் விருப்பத்தின் பேரில் மட்டுமே நம் ஆண்டவர் அற்புதங்களைச் செய்தார் – ஒருபோதும் ஆடம்பரமாய்க் காட்டவோ அல்லது கூட்டத்தினரைக் கவர்வதற்கோ அல்லது கூட்டத்தைக் கூட்டி வரவோ இல்லை. “அடையாளம்” மேசியாவின் ஊழியத்தை உறுதிப்படுத்தப் பயன்பட்டது, அது நிச்சயமாகப் போதுமான அளவு நடந்தது! இருப்பினும், அடையாளங்கள் ஒருபோதும் மனிதர்களின் பொழுதுபோக்கிற்காகவோ அல்லது அப்பட்டமான நோக்கத்திற்காவோ சும்மா செய்யப்படவில்லை. அவர்கள் விரும்பிய அடையாளத்தை அவர் செய்ய மாட்டார் என்று அவர்களுக்குத் தெரியும், ஏனெனில் அவர் கடைசியாகச் செய்யவில்லை. அவருடைய மறுப்பைப் பயன்படுத்தி, கூட்டத்தின் முன் அவரைக் கேவலப்படுத்த அவர்கள் திட்டமிட்டார்கள். அவர் செய்ய விரும்பாத ஒன்றைச் செய்யும்படி அவரைத் தூண்ட அவர்கள் முயன்றார்கள், அதனால் அவர் பொதுவில் அவமானப்படுத்தப்படவும் சங்கடப்படவும் முடியும்.

தங்கள் தொடரும் அவிசுவாசத்தில், அவர்கள் சத்தியத்தின் எல்லா வெளிப்பாடுகளையும் நிராகரித்தனர், ஆனால் தங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ள, அவர்கள் வந்து சத்தியத்தைத் தாக்கினார்கள். நீங்கள் இங்கே உட்கார்ந்திருக்கிறீர்கள், மேலும் கடவுளின் சத்தியம் வெளிப்படுத்தப்படும்போது, நீங்கள் பணிவுடன் உங்கள் தலையைக் குனிந்து, மனந்திரும்பி, உங்களை மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும் என்று உங்கள் வாழ்க்கையில் நீங்கள் பார்த்தால். ஆனால் உங்கள் பாவம், பழக்கவழக்கங்கள் அல்லது அவிசுவாசத்தை நியாயப்படுத்த நீங்கள் சத்தியத்தைத் தாக்குகிறீர்களா? நீங்கள் போதகரையோ அல்லது சபையையோ தாக்குவதன் மூலமாகவோ, அல்லது சாக்குப்போக்குகளை வழங்குவதன் மூலமாகவோ இதை நுட்பமாகச் செய்யலாம். அப்படி இருந்தால், உங்களுக்குத் தொடரும் அவிசுவாசம் இருக்கக்கூடும். தொடரும் அவிசுவாசம் ஒரே நிலையில் விட்டுவிடாது; முதலில், அது இருண்ட உலகத்துடன் கூட்டுறவைத் தேடுகிறது, அதன்பின் உங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ளும்படி, அது உங்களைச் சத்தியத்தைத் தாக்க வைக்கும். அதுதான் அடுத்த பயங்கரமான நிலை. இது வளர்ந்து, நீங்கள் முழுச் சத்தியத்தையும் தாக்கும் ஒரு நிலையை அடையலாம்.

தொடரும் அவிசுவாசத்தின் கடினத்தைக் கவனியுங்கள்; கடவுளின் குமாரன் பிரசங்கித்த போதிலும், எல்லா ஆதாரங்களையும் சத்தியத்தையும் நிராகரிக்க அது உங்களைத் தூண்டுகிறது. அதன்பின் நீங்கள் சத்தியத்தைத் தாக்குகிறீர்கள். நீங்கள் அந்த நிலைக்கு வரும்போது, அது மிகவும் ஆபத்தானது; நீங்கள் நிரந்தரமான அவிசுவாசத்தில் நிலைப்பதற்கு அருகில் இருக்கிறீர்கள். பார்வோனைப் போல, கடவுள் தனது வல்லமையைத் தொடர்ந்து நிரூபித்தார், மேலும் பார்வோன் ஒருமுறை, இருமுறை, எல்லாச் சத்தியத்தையும் நிராகரித்து, தன் இருதயத்தைக் கடினப்படுத்திக் கொண்டே இருந்தான். மூன்றாவது முறை, கடவுள் பார்வோனின் இருதயத்தைக் கடினப்படுத்தினார் என்று அது சொல்கிறது. கடைசியாக, கடவுள் முழு ராஜ்யத்தையும் அழித்தார்.

பாருங்கள், அவிசுவாசம் எப்போதும் சத்தியத்தை நிராகரிக்க ஒரு வழியைக் கண்டுபிடிக்கும். எப்போதும். இன்றும் கூட, மக்கள் இங்கே உட்கார்ந்திருக்கிறார்கள், மேலும் அற்புதங்கள் மற்றும் அடையாளங்கள் மூலம் உறுதிப்படுத்தப்பட்ட எல்லாச் சத்தியத்தையும் கடவுள் கொடுத்திருக்கிறார். உங்களில் சிலர் ஏன் அவற்றை நம்பவில்லை? கடவுளின் வார்த்தை சொல்வதை நீங்கள் விசுவாசிக்காவிட்டால், பிரச்சனை சத்தியத்தில் இல்லை, ஆனால் உங்கள் அவிசுவாசத்தின் இருதயத்தில் உள்ளது, அது எல்லாச் சத்தியத்தையும் நிராகரிக்கச் செய்து, உங்களைக் குருடர்களாக்கி, இருண்ட, உலகக் கூட்டுறவைத் தேட வைக்கிறது என்று கடவுள் சொல்கிறார்.

உங்கள் இருதயத்தைக் கேளுங்கள்: சில சமயங்களில், பணிந்து மனந்திரும்புவதற்குப் பதிலாக உங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ள நீங்கள் சத்தியத்தைத் தாக்குவதில்லையா? ஏன் வளரும் பரிசுத்தம், சமாதானம், மன்னிப்பு அல்லது அன்பு வளரவில்லை? இப்போது நீங்கள் உங்கள் பற்களைக் கடித்துக் கொண்டு கட்டுப்படுத்திக் கொண்டிருக்கலாம், அல்லது புறக்கணிக்கலாம். உங்களுக்கு ஒரு வாய்ப்புக் கிடைத்தால், நீங்கள் சத்தியத்தைத் தாக்குவீர்கள். உங்களை ஆராய்ந்து பாருங்கள்; ஏனென்றால் உங்கள் இருதயத்தில் தொடரும் அவிசுவாசம் என்ற இந்த பயங்கரமான நோய் உள்ளது. எங்களுடன் இருந்து நிறையச் சத்தியங்களைக் கற்றுக் கொண்ட ஒருவரை நான் அறிவேன், ஆனால் இப்போது அவர் அதையெல்லாம் நிராகரிக்கிறார், மேலும் அவர்கள் வந்து சத்தியத்தைத் தாக்கி, “இன்னும் அந்நிய பாஷைகள் உள்ளன என்று எனக்குத் தெரியும்; நாங்கள் தவறு செய்கிறோம்” என்று சொல்வதை நான் கற்பனை செய்ய முடிகிறது. அது உண்மைதான். தங்கள் மனசாட்சியில், அவர்கள் தங்கள் பாவத்தையும், உலகத்திற்கான அன்பையும் மறைக்க அதை நியாயப்படுத்துகிறார்கள் என்று அவர்களுக்குத் தெரியும். தங்கள் தொடரும் அவிசுவாசத்தை நியாயப்படுத்த, அவர்கள் இப்போது சத்தியத்தைத் தாக்கும் நிலையை அடைந்துவிட்டார்கள். ஆபத்தான நிலை.

பாருங்கள், நீங்கள் அவிசுவாசத்தில் தொடர்ந்தால், அது உங்களை ஒரு நிலையில் வைத்திருக்காது. முதலாவதாக, அது இருண்ட உலகத்துடன் கூட்டுறவைத் தேடுகிறது, மேலும் எல்லாச் சத்தியத்தையும் நிராகரிக்கிறது, அதன்பின் உங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ள, அது சத்தியத்தைத் தாக்குகிறது. ஒருவர் அந்த நிலையை அடையும்போது, கர்த்தர் என்ன செய்கிறார் என்று பாருங்கள். அவர் பொறுமையை இழந்து, அவர்களைக் குருடர்களாக்கி, அவர்களைக் கைவிடுகிறார்.

அவிசுவாசம் கடவுள் தன் பொறுமையை இழக்கச் செய்கிறது (Unbelief Makes God Lose His Patience)

கர்த்தரின் பதிலைப் பார்ப்போம். அது மிகச் சிறப்பானது. நீங்கள் அதை மாற்குவுடன் ஒப்பிட்டால், அவர் மூன்று பதில்களைக் கொடுக்கிறார்: உணர்ச்சிப்பூர்வமான, வாய்மொழி மற்றும் உடல்ரீதியான.

உணர்ச்சிப்பூர்வமான பதில்

அங்கே, மாற்கு 8:12-இல், மாற்கு, “அவர் தம்முடைய ஆவியிலே ஆழமாய் பெருமூச்சு விட்டார்” என்று சொல்கிறார். இவைதான் வேதாகமத்தில் என் கற்பனையைத் தூண்டும் வகையான காரியங்கள். இயேசு சொல்வதைக் கேட்க முடியும், மேலும் என்னால் அதைப் புரிந்துகொள்ள முடியும், ஆனால் நான், “அவர் தம்முடைய ஆவியிலே ஆழமாய் பெருமூச்சு விட்டார்” என்று படிக்கும்போது, அவருடைய உணர்வுகள் என்னவாக இருந்திருக்கும் என்று நான் ஆச்சரியப்படுகிறேன். அவர் என்ன உணர்ந்தார், என்ன வகையான வலி என்று நான் ஆச்சரியப்படுகிறேன். நீங்கள் உங்களால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்த பின்பும், உங்களுக்கு இது மட்டுமே கிடைக்கிறது, மேலும் நீங்கள் கதியறிந்ததால் பெருமூச்சு விடுகிறீர்கள் என்று வரும் ஒருவிதமான “ஊக்”, ஒருவிதமான சோர்வு அது. பெரிய உணர்ச்சி அவருடைய இருதயத்தைப் பற்றிக் கொண்டது.

போதும் என்று வரும்போது நாம் பெருமூச்சு விட்டால், தேவனுடைய குமாரன் பெருமூச்சு விட்டதை யார் வாசிக்க முடியும்? அவர் தன் ஆவியின் ஆழத்திலிருந்து பெருமூச்சு விட்டார் மற்றும் முனங்கினார் என்று அர்த்தம். தொடர்ந்து நிலைத்திருக்கும், வேண்டுமென்றே செய்யும் அவிசுவாசத்தின் பேரில் ஆழமான துக்கத்தையும், சீற்றத்தையும் குறிக்கும் ஆழமான உணர்ச்சி அங்கே இருந்தது. ஆ, என்ன வெறுப்பும் விரக்தியும்! அவர்களுடைய வேண்டுமென்றே செய்யும் அவிசுவாசம் அவர்கள் மீது எப்படிக் கொண்டுவரும், மற்றும் என்ன பயங்கரமான நியாயத்தீர்ப்பு அவர்கள் மீது வரும் என்று பார்த்து, அவர் ஆழமான துக்கத்தினால் பெருமூச்சு விடுகிறார். உங்கள் சீரழிந்த நிலை இருந்தபோதிலும், உங்களை ஆழமான நரகத்தில் தள்ளுவதற்குப் பதிலாக, நான் தாழ்மையுடன் வந்து சத்தியத்தை வெளிப்படுத்துகிறேன். நீங்கள் கீழே விழுந்து மனந்திரும்புவதற்குப் பதிலாக, நீங்கள் தொடரும் அவிசுவாசத்தில் வாழ்கிறீர்கள், சத்தியத்தைத் தவிர்க்க இருண்ட உலகத்தைத் தேடுகிறீர்கள், அதன்பின் உங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ள எல்லாச் சத்தியத்தையும் நிராகரித்து சத்தியத்தைத் தாக்குகிறீர்கள். அது அவரை உங்களைப் பார்க்கவும், பெருமூச்சு விடவும் செய்கிறது. ஆ, அது எவ்வளவு ஆழமானதாக இருந்திருக்க வேண்டும்! இது எருசலேம் நகரத்தின் மீதுள்ள அவருடைய அழுகையின் ஆரம்பம் ஆகும், அவர்களுடைய வரவிருக்கும் நியாயத்தீர்ப்பைக் கண்டு. இது துக்கமும் கோபமும், நீதியான சீற்றமும் கலந்த ஒரு பெருமூச்சு. இந்தக் குருடர்களுக்குக் குருடரான தலைவர்கள், தங்கள் குருடான சீற்றத்திலும், பட்சபாதத்திலும், அவர்கள் மீது எவ்வளவு பயங்கரமான நியாயத்தீர்ப்பு வரும்! எல்லாச் சத்தியத்தையும் மீறி, அவர்கள் வந்து ஓர் அடையாளம் கேட்கிறார்கள். இது ஆழத்தில் ஒரு ஆழ்ந்த எரிமலைப் பெருமூச்சு விட்டு வெளியே வருவது போல இருக்கிறது. கர்த்தர் முதலில் பெருமூச்சின் ஆழமான உணர்ச்சியுடன் பதிலளிக்கிறார். அவர் ஆழமாகப் பெருமூச்சு விட்டார்; அவர் அதை இழந்தார்; அவர்களுக்கு அது முடிந்துவிட்டது. அவர்கள் தேவனுடைய குமாரன் தங்கள் விஷயத்தில் பெருமூச்சு விட வைத்தார்கள். அதனால்தான் நான் தொடரும் அவிசுவாசம் கடவுள் தன் பொறுமையை இழக்கச் செய்கிறது என்று சொன்னேன்.

வாய்மொழி பதில்

ஒரு பெருமூச்சுடன், அவர் அவர்களை ஒரு கலைத்திறன் மிக்க விதத்தில் கடிந்து கொள்கிறார். வசனம் 2-ஐப் பாருங்கள்.

அவர் அவர்களுக்குப் பதிலாக, “மாலையானபோது, ‘வானம் சிவப்பாயிருப்பதால் நல்ல வானிலை இருக்கும்’ என்று நீங்கள் சொல்லுகிறீர்கள். காலையிலோ, ‘வானம் சிவந்து, மந்தாரமாயிருப்பதால் இன்று காற்றுடன் கூடிய மழை இருக்கும்’ என்கிறீர்கள். வானத்தின் தோற்றத்தைப் பகுத்தறிய உங்களுக்குத் தெரியுமே, ஆனால் காலங்களின் அடையாளங்களை அறிய உங்களால் கூடாதா?

அந்த நாட்களில், வானிலை முன்னறிவிப்பு இல்லை, சரியா? எனவே இன்றும் கூட, பலர் வானத்தைப் பார்த்து வானிலையைக் கணிக்க முடியும். அதைத்தான் அவர் சொல்கிறார். “மாலையானபோது, ‘வானம் சிவப்பாயிருப்பதால் நல்ல வானிலை இருக்கும்’ என்று நீங்கள் சொல்லுகிறீர்கள். காலையிலோ, ‘வானம் சிவந்து, மந்தாரமாயிருப்பதால் இன்று காற்றுடன் கூடிய மழை இருக்கும்’ என்கிறீர்கள்” – அது ஒரு ஏழையின் வானிலை அறிக்கை.

லூக்கா இதேபோன்ற ஒரு நிகழ்வைப் பதிவுசெய்கிறார்: “மேற்கே மேகம் எழும்புகிறதை நீங்கள் காணும்போது, உடனே, மழை வரும் என்று சொல்லுகிறீர்கள்; அது அப்படியே நடக்கிறது. தெற்குக் காற்று அடிக்கிறதைக் காணும்போது, உஷ்ணம் உண்டாகும் என்று சொல்லுகிறீர்கள்.”

நாம் அப்படிச் செய்கிறோம், இல்லையா? துணிகளைத் துவைப்பதற்கு முன், துவைக்கலாமா வேண்டாமா என்று வானிலையைப் பார்க்கிறோம். நாம் வானிலையைப் பார்ப்போம்: “இல்லை மேகமூட்டமாக இருக்கிறது, உலராது, அதனால் நாளை.” வெள்ளிக்கிழமை இரவு ஆண்களுக்காக எங்கள் வீட்டில் ஒரு நிகழ்ச்சி இருந்தது, ஆனால் திங்கள் முதல் வெள்ளி வரை மழை தொடர்வதைக் கண்டேன், அதனால் வியாழக்கிழமை அதை இரத்து செய்தேன். ஆனால் வியாழக்கிழமை மழை பெய்யவில்லை.

நீங்கள் உலக அடையாளங்களைப் பற்றி மிகவும் கவனமாக இருக்கிறீர்கள், ஆனால் உங்களை ஆவிக்குரிய மனிதர்கள் என்று அழைக்கிறீர்கள், இருப்பினும் காலங்களின் அடையாளங்களை அறிய உங்களால் கூடாதா?

அவர்கள் ஓர் அடையாளம் கேட்கிறார்கள். அவரிடம் ஓர் அடையாளம் தேடுவதில் உள்ள அவர்களின் பாசாங்கை அவர் கடுமையாகக் கண்டிக்கிறார். நீங்கள் பரிசேயரே மற்றும் சதுசேயரே, உங்களை ஆவிக்குரிய தலைவர்கள் என்றும் வழிகாட்டிகள் என்றும் அழைத்துக் கொண்டு, வானத்திலிருந்து ஓர் அடையாளத்தை என்னிடம் கேட்கிறீர்கள். நீங்கள் மிகவும் ஆவிக்குரியவர்கள் மற்றும் பக்தியுள்ளவர்கள் என்று சொல்கிறீர்கள். வானத்தைப் படிக்கும் திறன் உங்களுக்கு இருக்கிறது. ஏற்கெனவே “வானத்தில்” இருந்த அடையாளங்களைப் பார்த்து, வானிலையைப் பற்றித் துல்லியமான கணிப்புகள் மற்றும் உறுதிமொழிகளை அவர்களால் செய்ய முடிந்தது. அவர்கள் உலகக் காரியங்களைப் பற்றி மிகவும் புத்திசாலிகளாகவும் கூர்மையாகவும் இருக்கிறார்கள். ஆனால் உங்களை ஆவிக்குரிய வழிகாட்டிகள் என்று அழைத்துக் கொண்டு, உங்களால் “காலங்களின் அடையாளங்களை” அறிய முடியவில்லை.

ஆவிக்குரிய விதத்தில், நீங்கள் வாழும் காலங்களை நீங்கள் அடையாளம் காணவில்லை. “காலத்தின் பூரணத்துவம் வந்தபோது, தேவன் தம்முடைய குமாரனை அனுப்பினார்” என்று அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் பின்னர் உறுதிப்படுத்தியதை அவர்கள் அடையாளம் காணவில்லை (கலாத்தியர் 4:4). மேசியா வந்து தமது உயிரை வைக்கும் நேரத்தை – பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே – தானியேல் புத்தகத்திலுள்ள தீர்க்கதரிசனங்கள் ஏற்கெனவே குறிப்பிட்டிருந்தன. தானியேல் 9:25-26-இல், எருசலேமைத் திரும்பக் கட்டி எழுப்ப கட்டளை வருவது முதல் மேசியா இளவரசர் வரை, ஏழு வாரங்களும் அறுபத்திரண்டு வாரங்களும் இருக்கும்; “அந்த அறுபத்திரண்டு வாரங்களுக்குப் பின்பு மேசியா வெட்டப்படுவார்…” காலங்களின் அடையாளங்கள் அவர் வருவதைச் சுட்டிக் காட்டியதால், அவர்கள் அவருக்காகக் காத்திருக்க வேண்டும். மேலும், ஏசாயா 40:3-5-இல் வாக்களிக்கப்பட்ட, “வனாந்தரத்திலே கூப்பிடுகிறவனுடைய சத்தம்” (யோவான் 1:23) ஆன யோவான் ஸ்நானகரின் வருகையைப் பற்றிய பழைய ஏற்பாட்டின் வாக்குறுதிகளையும் அவர்கள் அடையாளம் காணவில்லை. அவர் கிறிஸ்துவுக்குச் சாட்சி கொடுத்தார்.

அவர்கள் வாழ்ந்த அந்தக் காலங்களில் கூட, அவர்களுக்கு ஒரு விசுவாசிக்கும் இருதயம் இருந்தால், அவர்களுக்குப் போதுமான அடையாளங்கள் கிடைத்தன. ஆ, அவர்கள் காலத்தின் எல்லா அடையாளங்களையும் பார்க்க முடிந்திருக்கும்! பாரசீகத்திலுள்ள தொலைதூர ஞானிகள் கூட, குறைந்த வேதாகம அறிவுடன், காலத்தை அறிந்து நட்சத்திரங்களைப் பார்த்து, கிறிஸ்துவைத் தேடி வந்து அவரை வணங்கினார்கள். அவர்கள் குருடர்களாக இருந்ததற்குக் காரணம் அவர்களுடைய தொடரும் அவிசுவாசம்தான். அவர் அவர்களை மாயக்காரர்கள் என்று அழைக்கிறார். அவர்கள் ஆவிக்குரிய போலி மனிதர்கள். கிறிஸ்து ஒரு குழந்தையாக இருந்தபோது கூட, அவரை மேசியாவாக அடையாளம் கண்டு, அது மேசியாவின் காலம் என்று அறிந்த சிமியோன் மற்றும் அன்னாவைப் போல, உங்களுக்கு ஒரு விசுவாசிக்கும் இருதயம் இருந்தால், நீங்கள் உண்மையிலேயே ஆவிக்குரிய மனிதர்களாக இருந்திருப்பீர்கள், ஆனால் நீங்கள் காலத்தின் அடையாளங்களுக்குக் குருடர்களாக இருப்பது மட்டுமல்லாமல், இந்த எல்லா அற்புதங்களையும், என்னுடைய அடையாளத்தை சந்தேகமில்லாமல் நிரூபிக்கும் மேசியாவின் அடையாளங்களையும் பார்த்த பின்பும், உங்கள் அவிசுவாசமுள்ள இருதயம் உங்களைக் குருடர்களாக்குகிறது. நீங்கள் மாயக்காரர்கள்.

ஆ, நீங்கள் வானிலை சொல்வதில் மிகவும் வல்லவர்கள், உலகக் காரியங்களில் மிகவும் துல்லியமானவர்கள். நீங்கள் உடல்ரீதியான கருத்துக்களில் மிகவும் நல்லவர்கள். நீங்கள் அடையாளம், மேகங்கள் மற்றும் சிவந்த வானத்தைப் பார்க்கலாம், மேலும் வானிலையைப் பற்றி அவ்வாறு சொல்லலாம், ஆனால் நீங்கள் மாயக்காரர்களே, நீங்கள் வானத்தின் முகத்தை அறிய முடியும், ஆனால் நீங்கள் காலங்களின் அடையாளங்களை அறிய உங்களால் கூடாதா?” மேலும் அவர் அவர்களிடம் சொல்வது என்னவென்றால்: வானிலை குறித்த உங்கள் உணர்திறன் கடவுளின் ராஜ்யத்தின் மீதுள்ள உங்கள் உணர்வின்மையைக் கேலி செய்கிறது, ஏனென்றால் நீங்கள் வானிலை ஆய்வாளர்கள் அல்ல. நீங்கள் உங்களை இறையியலாளர்கள் என்று காட்டிக் கொள்கிறீர்கள், வெளிப்படையாக, நீங்கள் இறையியலை விட வானிலையில் சிறந்தவர்கள். என்ன ஒரு குற்றச்சாட்டு!

நீங்கள் உலகக் காரியங்களில் மிகவும் சூதுள்ளவர்களும் வல்லவர்களும், மிகவும் கவனமானவர்களும், ஆனால் கடவுளின் ராஜ்யத்தைப் பொருத்தவரை குருடர்களாகவும் உணர்வற்றவர்களாகவும் இருக்கிறீர்கள். அவர்கள் உடல் ரீதியான விஷயங்களில் வல்லவர்களாக இருந்தனர், ஆனால் ஆவிக்குரிய விஷயத்தில் வௌவாலைப் போலக் குருடர்களாக இருந்தனர்.

அவர்களுக்குத் தெரியும் என்று அவர்கள் நினைத்த ஒரே ஒரு விஷயம் ஆவிக்குரியதுதான், அதனால் அது என்ன ஒரு குண்டு என்று உங்களுக்குத் தெரியாது. கடவுள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார் என்று அவர்களுக்குத் தெரியும். அவர்கள் இஸ்ரவேலில் போதகர்கள்; கடவுளின் திட்டம் மற்றும் மேசியாவைப் பற்றி அவர்களுக்கு எல்லாம் தெரியும். அவர்கள் மத வல்லுநர்கள், இறையியல் வல்லுநர்கள், கடவுளின் ராஜ்ய இயக்கங்களின் வல்லுநர்கள், மற்றும் அது அனைத்தும், இயேசு, “உங்களுக்கு எந்தக் குறிப்பும் இல்லை. என்ன நடக்கிறது என்று கூட உங்களுக்குத் தெரியாது. மேசியாவின் எல்லாத் தீர்க்கதரிசனங்களுக்கும் – அவருடைய வருகை, அவருடைய பணி – நீங்கள் குருடர்கள். நீங்கள் யோவான் ஸ்நானகரை அடையாளம் காணவில்லை. நீங்கள் மேசியாவை அடையாளம் காணவில்லை. அற்புதங்கள் என்ன அர்த்தம் என்று உங்களுக்குத் தெரியவில்லை. என் போதனைகள் என்ன அர்த்தம் என்று உங்களுக்குத் தெரியவில்லை. நீங்கள் முழு காரியத்தையும் தவறவிட்டீர்கள்.” என்ன ஒரு கண்டிப்பு! முட்டாள்களே.

பின்னர் வசனம் 4: இந்தப் பொல்லாத விபசார சந்ததியார் அடையாளம் தேடுகிறார்கள்; யோனா தீர்க்கதரிசியின் அடையாளமேயன்றி வேறே அடையாளம் இவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படுவதில்லை” என்று சொல்லி, அவர்களை விட்டுப் புறப்பட்டுப் போனார்.

அவிசுவாசம் கடவுள் அவர்களைக் கைவிடச் செய்கிறது (Unbelief Makes God Abandon Them)

இங்கே நாம் மூன்றாவது கருத்தைப் பார்க்கிறோம்: அவிசுவாசம் கடவுள் தன் பொறுமையை இழக்கச் செய்கிறது; அவர் நிரந்தரமாகக் குருடர்களாக்கி அவர்களைக் கைவிடுகிறார். அவிசுவாசத்தில் தொடர்ந்து இருப்பவர்கள் நிரந்தரமாகக் குருடர்களாக்கப்பட்டு, கடவுளால் கைவிடப்படுவார்கள்.

அவர்கள் மிகவும் ஒழுக்கக்கேடான தீயவர்களாக இருப்பதால், அவர் அவர்களைப் பொல்லாதவர்கள் என்று அழைக்கிறார், மேலும் அவர்கள் கடவுளுடனான தங்கள் உறவிலிருந்து விலகிச் சென்றதால் விபசாரர் என்று அழைக்கிறார். அவர்கள் ஒரு துரோகியான மனைவி, அதனால் அவர்கள் ஆவிக்குரிய விதத்தில் விபசாரர். நீங்கள் பொல்லாத, துரோகமுள்ள ஜனங்கள் ஓர் அடையாளத்தைத் தேடுகிறீர்கள்.

இந்தச் சந்ததி ஒழுக்க ரீதியாகத் தீயதும், மாறுபட்டதும், மேலும் கடவுளுடன் ஆவிக்குரிய விதத்தில் மதரீதியாக விபசார உறவையும் கொண்ட ஒரு இருதயத்தைக் கொண்டுள்ளது. இத்தகைய இருதயத்தின் நடுவில், மாற்கு அதை ஒரு கேள்வியாக வைக்கிறார்: இந்தச் சந்ததி ஏன் ஓர் அடையாளத்தைத் தேடுகிறது? இந்த இருதயத்துடன், எந்தவொரு அடையாளமும் அத்தகைய இருதயத்திற்கு என்ன செய்ய முடியும்? அவர்கள் முதலில் தங்கள் நிலையிலிருந்து மனந்திரும்ப வேண்டும். அதற்குப் பதிலாக, தங்கள் பெருமையிலும், ஆணவத்திலும், அவர்கள் ஓர் அடையாளத்தைத் தேடுகிறார்கள்.

கடவுள் அவர்களுக்கு முன்பாக வைத்திருந்த “காலங்களின் அடையாளங்களை” விடாப்பிடியாக நிராகரித்து, தங்களுடைய இருதயங்களைக் கடினப்படுத்துவதை விட, ஒரு சந்ததி இன்னும் எவ்வளவு “பொல்லாததாக” இருக்க முடியும்? மேலும், கடவுள் வாக்களித்த, தங்கள் கண்களுக்கு முன்பாகவே உறுதிப்படுத்திய மேசியாவை நிராகரிப்பதை விட, ஒரு சந்ததி இன்னும் எவ்வளவு “விபசாரமுள்ள” ‘உடன்படிக்கையை மீறும்’ சந்ததியாக இருக்க முடியும்? அத்தகைய சூழ்நிலையில் ஓர் அடையாளத்தைத் தொடர்ந்து கேட்பது ஒரு “பொல்லாத” மற்றும் “விபசாரமுள்ள” சந்ததியால் மட்டுமே – அவர்கள் உண்மையில் அடையாளங்களில் ஆர்வம் காட்டவே இல்லை என்பதை மட்டுமே இது நிரூபிக்கிறது.

யாராவது அவிசுவாசத்தில் தொடருவதற்கான காரணம், அவர்களுக்கு ஒரு பொல்லாததும் விபசாரமுமான இருதயம் உள்ளது என்பதே ஆகும். தீமையின் மீது நாட்டம் கொண்ட, விபசார உறவில் உள்ள, எப்போதும் கடவுளை விட்டு விலகி மற்ற விக்கிரகங்களுக்குச் செல்ல விரும்பும் அத்தகைய இருதயம், விசுவாசிப்பதற்குப் பதிலாக, எப்போதும் மேலும் மேலும் அடையாளங்களைக் கேட்டுக் கொண்டே இருக்கும், மேலும் ஒருபோதும் விசுவாசிக்காது. மீண்டும், உங்கள் இருதயத்தை ஆராய்ந்து பாருங்கள்: நீங்கள் ஏன் விசுவாசிக்கவில்லை? நீங்கள் விசுவாசித்து மனந்திரும்புவதற்கு முன், கடவுளிடமிருந்து ஏதாவது ஒரு அடையாளத்திற்காகக் காத்திருக்கிறீர்களா? இருதயத்தின் வஞ்சகம் உங்களை அவிசுவாசத்தில் தொடர வைக்கிறது மற்றும் கடவுளுடன் ஒரு பொல்லாததும் விபசாரமுமான உறவில் வாழ வைக்கிறது.

சரி, உங்களுக்கு எந்த அடையாளமும் கொடுக்கப்படாது. பொல்லாத, விபசாரமுள்ள, அவிசுவாசமுள்ள மக்களுக்கு நான் எந்தச் சிறப்பு அடையாளங்களையும் கொடுப்பதில்லை. அங்கே உள்ள கருத்து என்னவென்றால், இருண்ட உலகத்துடன் கூட்டுறவைத் தேடும் மற்றும் வெளிச்சத்தைத் தாக்கும் வேண்டுமென்றே அவிசுவாசமுள்ள இருதயத்தை நம்ப வைக்கக் கடவுள் சுற்றித் திரிவதில்லை. அங்கே எந்த அடையாளமும் இல்லை. எல்லாருக்கும் இருக்கப்போகும் ஒரே அடையாளம், யோனா தீர்க்கதரிசியின் அடையாளம் ஆகும். அது என்ன? யோனா தீர்க்கதரிசியின் அடையாளம் என்ன? 12-ஆம் அதிகாரத்தில், 39-ஆம் வசனத்தில், அவர், “இந்தப் பொல்லாத விபசார சந்ததியார் அடையாளம் தேடுகிறார்கள். யோனா தீர்க்கதரிசியின் அடையாளமேயன்றி வேறே அடையாளம் இவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படுவதில்லை” என்று சொல்கிறார். கேளுங்கள். “யோனா மூன்று இரவும் மூன்று பகலும் ஒரு பெரிய மீனின் வயிற்றில் இருந்ததுபோல, மனுஷகுமாரனும் மூன்று இரவும் மூன்று பகலும் பூமியின் இருதயத்தில் இருப்பார். யோனா பிரசங்கித்ததைக் கேட்டு நினிவே பட்டணத்தார் மனந்திரும்பினார்கள்; ஆதலால், நியாயத்தீர்ப்பு நாளில் நினிவே பட்டணத்தார் இந்தச் சந்ததியாருடனே எழுந்து, இவர்களைக் குற்றவாளிகளாகத் தீர்ப்பார்கள்; ஏனெனில், இதோ, யோனாவிலும் பெரியவர் இங்கே இருக்கிறார்.”

இதோ அடையாளம். அடையாளம் யோனாவின் அடையாளம், அதுவே உயிர்த்தெழுதல் ஆகும். யோனா ஒரு முன்மாதிரி, அல்லது ஓர் உதாரணம், அல்லது ஒரு மாதிரி, அல்லது கிறிஸ்து கல்லறைக்குள் சென்று உயிர்த்தெழுவதைக் குறிக்கும் ஓர் விளக்கம். நீங்கள் காணப்போகும் ஒரே அடையாளம் உயிர்த்தெழுதல் ஆகும். யோனா பெரிய மீனால் கக்கப்பட்டு, நினிவேயில் உயிருடன் நடந்தபோது, அது நினிவே மக்களுக்கு ஓர் அடையாளமாக இருந்தது. மேலும் இயேசு, மூன்றாம் நாளில் கல்லறையிலிருந்து எழுப்பப்பட்டு, எருசலேமில் உயிருடன் தன்னைக் காண்பித்தது, அந்தப் பொல்லாத மற்றும் விபசார சந்ததிக்கு ஓர் அடையாளமாக இருந்தது.

உயிர்த்தெழுதலை நம்பாத சதுசேயருக்கும், உயிர்த்தெழுதலை நம்பும் பரிசேயருக்கும் அது எப்படி இருக்கும் என்று கற்பனை செய்து பாருங்கள். அதுதான் உங்களை மிகவும் பிரிக்கும் புள்ளி; அதுதான் நான் உங்களுக்குக் கொடுக்கும் ஒரே அடையாளமாக இருக்கும். சதுசேயருக்கு, அது எல்லாப் பொய்ப் போதனைகளையும் குப்பையில் போடும். பரிசேயருக்கு, அது உங்களுடைய விசுவாசமும் மதமும் எவ்வளவு மாயமாலமானது என்பதைக் காண்பிக்கும். நீங்கள் உயிர்த்தெழுதலை நம்புவதாகக் கூறினாலும், நீங்கள் விசுவாசிக்க மாட்டீர்கள்.

உண்மையில், அது முழு உலகத்திற்கும் ஓர் அடையாளம். ரோமர் 1:4-இல் அவர் எழுதுவது போல, அவர் கடவுளின் குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றிக் கூறுகிறார், “பரிசுத்த ஆவிக்கேற்றபடி, மரித்தோரிலிருந்து உயிர்த்தெழுந்ததினால் வல்லமையுள்ள தேவகுமாரனாக அவர் விளங்கினார்.” அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் அத்தேனே பட்டணத்தாருக்கு அப். நடபடிகள் 17:31-இல் சொன்னது போல, அவர் உலகத்தை நீதியுடன் நியாயந்தீர்க்கும்படி ஒரு நாளை நியமித்தார் “தாம் ஏற்படுத்திய ஒரு மனுஷனைக்கொண்டு நீதியாக நியாயந்தீர்ப்பார்; அவரை மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பினதினாலே இது சத்தியம் என்று எல்லாருக்கும் விசுவாசத்தைத் திடப்படுத்தினார்.”

பரிசேயரும் சதுசேயரும் இயேசுவைச் சோதிக்க வந்தார்கள். ஆனால் உயிர்த்தெழுதல்தான் எல்லா மக்களையும் சோதிக்கிறது. தங்கள் அவிசுவாசத்தை நியாயப்படுத்த ஓர் அடையாளத்தைத் தேடுபவர்களுக்கு, இயேசுவின் உயிர்த்தெழுதல் மட்டுமே அவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படும் ஒரே அடையாளம். யோனாவின் சந்ததியார் மட்டுமே உங்களை விடச் சிறந்தவர்கள், ஏனென்றால் யோனாவின் சந்ததியார் மனந்திரும்பினார்கள், ஆனால் நீங்கள் மனந்திரும்ப மாட்டீர்கள். மேலும் அவர்கள் மனந்திரும்பவில்லை, இல்லையா?

அந்த அடையாளத்தால் அவர்கள் மனந்திரும்பினார்களா? உயிர்த்தெழுதலைப் பற்றி அவர்கள் கேள்விப்பட்டபோது என்ன செய்தார்கள்? உண்மையில், இந்த மதத் தலைவர்கள், உயிர்த்தெழுதலைப் பற்றி அறிந்தபோது, பணத்தை எடுத்துக் கொண்டு, அவர் உயிர்த்தெழுந்ததைப் பற்றிச் சொல்லாமல் இருக்கச் சிப்பாய்களுக்கு லஞ்சம் கொடுத்தார்கள். அவர்கள் எவ்வளவு குருடர்களாகவும் கடின இருதயமுள்ளவர்களாகவும் இருந்தார்கள்! உயிர்த்தெழுதல் நடந்தபோதும் கூட, அவர்கள் பணத்தால் சிப்பாய்களின் மௌனத்தை விலைக்கு வாங்கினார்கள்.

எனவே கர்த்தர் அதுவே ஒரே அடையாளம் என்று சொல்கிறார், அதன்பிறகு அவர் என்ன செய்கிறார் என்பதைக் கவனியுங்கள். வசனம் 4-இன் முடிவு: “அவர்களை விட்டுப் புறப்பட்டுப் போனார்.”

அது ஒரு கடுமையான வார்த்தை. பிரதான வினைச்சொல்லின் மீது முக்கியத்துவம் உறுதியாக விழுகிறது. இயேசுவைப் பின் பற்றும்படி சீஷர்கள் தங்கள் வலைகளை விட்டுவிட்டுச் சென்றபோது பயன்படுத்திய அதே வார்த்தையைப் பயன்படுத்தி, அவர் உறுதியுடன் அவர்களை விட்டுவிட்டார். மேலும் மீண்டும், அவர் புறப்பட்டுப் போனார் என்று சொல்கிறது. அவர் திட்டவட்டமாகவும், உறுதியுடனும், தீர்மானத்துடனும் புறப்பட்டுச் சென்றார். அவர் பேச மறுக்கிறார் மற்றும் அவர்கள் மீது எந்தவொரு தாக்கத்தையும் ஏற்படுத்த மறுக்கிறார். அவர் விட்டுவிட்டுப் புறப்பட்டுச் செல்கிறார். அவர் அவர்களைக் கைவிட்டார். மேலும் கடவுள் ஒருவரைக் கைவிடும்போது, அது எல்லாச் செயல்களிலும் மிகவும் கடுமையானது, மேலும் தொடர்ச்சியாக அவிசுவாசமுள்ள, இருண்ட உலகத்தின் கூட்டுறவைத் தேடும், தங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ளச் சத்தியத்தைத் தாக்கும், மற்றும் கடவுள் பொறுமையை இழந்து நிரந்தரமாகக் குருடர்களாக்கி அவர்களைக் கைவிடும் மக்களுக்கு அதுதான் நடக்கிறது. அவர்கள் கடவுளால் கைவிடப்படுகிறார்கள். என்ன ஒரு சோகமான முடிவு.

அவிசுவாசத்திற்கு எதிரான ஒரு உணர்வுப்பூர்வமான எச்சரிக்கை

இந்தச் செய்தியில் தொடரும் அவிசுவாசம் எவ்வளவு ஆபத்தானது என்பதை உங்களுக்குக் காட்ட நான் முயற்சி செய்தேன். என்ன ஒரு உணர்வுப்பூர்வமான எச்சரிக்கை! நீங்கள் எப்படி உணர்கிறீர்கள் என்று எனக்குத் தெரியாது, ஆனால் இயேசுவின் இந்த பெருமூச்சு நம்மை வேட்டையாட வேண்டும். துக்கமும் கோபமும் கலந்த தேவகுமாரன் பெருமூச்சுவிட்டார் என்பதை நாம் தொடர்ந்து நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். அது நம்மை மீண்டும் மீண்டும் வேட்டையாட வேண்டும். ஏன் அவர் பெருமூச்சு விட்டார், இவ்வளவு பயங்கரமாகக் கடிந்து கொண்டார், மேலும் தன் குதிகாலைத் திருப்பி அவர்களை விட்டுவிட்டுச் சென்றார்?

அவிசுவாசத்தின் அருவருப்பான சக்தியைப் பாருங்கள். இவர் ஒருபோதும் வெறுக்கப்படாத இயேசு. அவர் புண்கள், சீழ், ​​இரத்தம் வழியும் குஷ்டரோகிகளைப் பார்த்தபோது, அவர்கள் கதறியபோது, அவர் அருகில் சென்று அவர்களைத் தொட்டார். யூதர்களை மறந்துவிடுங்கள்; எந்தவொரு நல்ல மனிதரும் அதைச் செய்ய மாட்டார்கள். அவர் முற்றிலும் இழிவுபடுத்தப்பட்டு, பயனற்ற நிலையில் இருந்த வேசியைப் பார்த்தபோது அவர் அருவருக்கப்படவில்லை; அவள் அவரிடம் வர அவர் அனுமதித்தார். அவர்களில் ஒருத்தி கண்ணீரால் அவருடைய பாதங்களைக் கழுவி, தன் கூந்தலால் துடைக்க அவர் அனுமதித்தார். பிசாசு பிடித்திருந்த லேகியோன் என்ற மனிதரால் அவர் அருவருக்கப்படவில்லை, ஆனால் அவரைக் குணமாக்கி, அனைவருக்கும் இரக்கத்தைக் காட்டினார்.

ஆனால் தொடரும் அவிசுவாசத்தால் அவர் எவ்வளவு பயங்கரமாக அருவருக்கப்பட்டார் என்பதைப் பாருங்கள், அது அவரை ஆழமாகப் பெருமூச்சு விடவும், தன் குதிகாலைத் திருப்பி, புறப்பட்டுச் செல்லவும் செய்தது. அது நரகத்தின் ஒரு முன்னோட்டம்: “என்னை விட்டு அகன்று போங்கள்.” ஆ, அவிசுவாசத்தின் அருவருப்பான சக்தி! இது இரக்கத்தின் கடைசி அழைப்பு. ஆ, அது எவ்வளவு பயங்கரமாக இருக்க முடியும்! மிக மோசமான பாவிகளைப் பார்த்தும் அருவருக்கப்படாத தேவகுமாரன், அவிசுவாசத்தின் பேரில் மிகவும் கோபமாக இருந்தார். இங்கே அவருடைய எதிர்வினை எவ்வளவு வித்தியாசமாக இருக்கிறது! அவர் கானானியப் பெண்ணைப் பார்த்தபோது, ​​”பெண்ணே, நீ விரும்பியபடியே ஆகக்கடவது” என்று மகிழ்ச்சியுடன் சொன்னார். இங்கே, அவர், “உனக்கு எந்த அடையாளமும் கிடைக்காது” என்று சொல்லி அவர்களை விட்டுவிட்டுச் சென்றுவிடுகிறார்.

உங்கள் இருதயத்தை ஆராயுங்கள் (Examine Your Heart)

உங்களில் ஒவ்வொருவரும், உங்கள் இருதயத்தை ஆராய்ந்து பாருங்கள், மேலும் உங்கள் இருதயத்தில் உள்ள அவிசுவாசத்திற்கு அஞ்சுங்கள். அது கிறிஸ்துவைக் கோபத்துடனும், வெறுப்புடனும், விரக்தியுடனும் துரத்திவிடும். நீங்கள் அவரிடமிருந்து எந்தக் கிருபையையும் ஒருபோதும் அனுபவிக்க மாட்டீர்கள்; அவருடைய மன்னிப்பு, இரக்கம், சமாதானம், அல்லது அவருடைய பிரசன்னத்தின் இனிமையையும் நீங்கள் அறிய மாட்டீர்கள். “விசுவாசியாதவனோ ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கப்படுவான்.” ஆ, நான் கெஞ்சுகிறேன்! இந்த பெருமூச்சு நீங்கள் உங்கள் வாழ்க்கையில் அவிசுவாசத்தை மற்ற எதையும் விட அதிகமாக அஞ்சும்படி செய்ய வேண்டும்.

“எனக்கு விசுவாசம் இருக்கிறது” என்று சொல்வது மட்டுமல்ல. உங்கள் விசுவாசம் எப்படிச் செலுத்தப்படுகிறது? அது உள்ளான விசுவாசம் என்றால், அது வளரும். நீங்கள் எவ்வளவு சத்தியத்தைக் கேட்டாலும், உங்களை எந்த வகையிலும் மாற்றாத செத்த விசுவாசம் மட்டுமே அது. அதற்குப் பதிலாக, நீங்கள் இருண்ட உலகத்துடன் கூட்டுறவைத் தேடுகிறீர்கள், மேலும் ஒரு கட்டத்தில், உங்களை நியாயப்படுத்திக் கொள்ளச் சத்தியத்தைத் தாக்கவும் செய்கிறீர்கள், மேலும் நீங்கள் நிரந்தரமாக அவிசுவாசமுள்ளவர்களாகவும் குருடர்களாகவும் மாறுகிறீர்கள்.

நீங்கள் கடவுளின் சத்தியத்தை ஒழுங்காகக் கேட்கும் ஒரு நபராக இருந்தால், உங்கள் விசுவாசம் வளர்கிறதா? அல்லது நீங்கள் வந்து, கேட்டு, செல்கிறீர்களா, மேலும் உலகக் கூட்டுறவைத் தேடுகிறீர்களா, முற்றிலும் உலகத்தின் மீது கவனம் செலுத்தி, வாரத்திற்கு ஒருமுறை சபைக்கு மட்டும் வெளிப்படையாக வருகிறீர்களா? இந்தக் குறிப்பு, கடவுள் பெருமூச்சுவிட்டு உங்களைப் பற்றிப் பொறுமையை இழக்கும், நிரந்தரமாக உங்களைக் குருடராக்கும், மேலும் உங்களைக் கைவிடும் ஒரு கட்டம் வருகிறது என்பதைக் காட்டுகிறது என்பதை நீங்கள் பார்க்கிறீர்களா?

ஏன் நீங்கள் அவிசுவாசத்தில் தொடர வேண்டும்? இயேசு கிறிஸ்துவின் மீதுள்ள உண்மையான, உள்ளான விசுவாசத்திற்கு வர உங்களுக்கு வேறு என்ன தேவை? அவர் தேவகுமாரன்தான் என்று அவர் வேறு எப்படி நிரூபிக்க வேண்டும்? அவர் தம்முடைய கிரியைகளால் தாம் தேவகுமாரன் என்று நிரூபித்திருக்கிறார்.

நீங்கள் இன்றும் அவிசுவாசத்தில் தொடர்ந்து, கடவுள் சில சிறப்பு அடையாளங்களைச் செய்வார் என்று நம்பினால், மேலும் அந்தக் காலத்திலிருந்து நீங்கள் விசுவாசித்து மாறுவீர்கள் என்று நம்பினால், உங்களுக்கு ஒருபோதும் அந்த அடையாளம் கிடைக்காது, ஏனென்றால் அவர் ஏற்கெனவே ஒரு இறுதி அடையாளத்தைக் கொடுத்திருக்கிறார். “யோனா தீர்க்கதரிசியின் அடையாளமேயன்றி” வேறே அடையாளம் அந்தச் சந்ததிக்குக் கொடுக்கப்பட மாட்டாது என்று அவர் சொல்கிறார். ஒரு மனிதன் இந்த அடையாளத்தில் விசுவாசித்து மனந்திரும்பாவிட்டால், அவனுக்கு ஒரு பொல்லாத மற்றும் விபசார இருதயம் இருக்கிறது; வேறு எதுவும் அவனை மனந்திரும்பச் செய்யாது.

நீங்கள் விசுவாசித்து மனந்திரும்பாவிட்டால், கடவுள் உங்களுக்காக எதையும் செய்வார் என்று ஒருபோதும் எதிர்பார்க்காதீர்கள். நரகத்தில் உள்ள ஐசுவரியவான், “என் சகோதரர்களுக்குச் சொல்ல யாரையாவது அனுப்புங்கள்” என்று சொன்னான், அதற்கு கர்த்தர், “அவர்கள் மோசேயையும் தீர்க்கதரிசிகளையும் விசுவாசிக்காவிட்டால், மரித்தோரிலிருந்து ஒருவன் எழுந்தாலும் அவர்கள் விசுவாசிக்க மாட்டார்கள்” என்று சொல்கிறார். நீங்கள் கிறிஸ்துவின் உயிர்த்தெழுதலையும் அவருடைய சுவிசேஷத்தையும் விசுவாசிக்காவிட்டால், வேறு எதுவும் உங்களைக் காப்பாற்றாது. வேறு எந்த அடையாளமும் இல்லை; அதுவே மிகச் சிறந்த அடையாளம். உங்கள் தொடரும் அவிசுவாசம் எவ்வளவு அநியாயமானது என்பதை நீங்கள் பார்க்கிறீர்களா? ஆ, அதைப் பற்றி மனந்திரும்புங்கள்!

உயிர்த்தெழுதல் என்பது கடவுளின் நியாயத்தீர்ப்புக்கு முன்பாக நமக்கு ஒரு பதிலீடாகக் கிறிஸ்துவின் மரணத்தின் செயல்திறனைச் சரிபார்க்கும் ஒரே அடையாளம் ஆகும். கடவுள் அவரை மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பியபோது, அது போதும். நம்மில் யாராவது அவரை விசுவாசிக்கக் கிறிஸ்துவின் உயிர்த்தெழுதலை விட அதிகமாகத் தேவைப்படுகிறதா? இந்த உயிர்த்தெழுதல் எதை அறிவிக்கிறது?

• அது கடவுள் நமக்குப் பதிலாகக் கிறிஸ்துவின் மரணத்தை ஏற்றுக்கொண்டார் என்று அறிவிக்கிறது, அதனால் கிறிஸ்துவுக்குள், நம் பாவங்கள் செலுத்தப்பட்டுவிட்டன, கடவுள் பிரியப்படுத்தப்பட்டார் (அல்லது திருப்தி அடைந்தார்), மேலும் சேர்க்க எதுவும் இல்லை (ரோமர் 3:24-26; எபிரேயர் 10:11-14).
• வேதாகமம் அவர் உயிர்த்தெழுவார் என்று சொன்னதால், அது வேதாகமம் முற்றிலும் உண்மை மற்றும் கடவுளின் வார்த்தை என்று நிரூபிக்கிறது.
• அவர் உண்மையில் தேவகுமாரன் என்று நிரூபிக்கிறது.
• இயேசு கிறிஸ்துவை விசுவாசிக்கும் அனைவரும் அவரைப் போலவே உயிர்த்தெழுவார்கள் என்று நிரூபிக்கிறது.
• ஒரு தவிர்க்க முடியாத நியாயத்தீர்ப்பு இருக்கப் போகிறது என்று நிரூபிக்கிறது. எனவே, அனைவரும் இப்போதே உடனடியாக மனந்திரும்ப வேண்டும்.

வேறு என்ன கடவுள் செய்ய முடியும்?

தனியுரை: அவிசுவாசம் என்ற பாம்பு (Soliloquy: The Serpent of Unbelief)

ஆ, என் ஆத்துமாவே! இந்த அவிசுவாசம் என்ற பாம்பு நம் இருதயங்களில் ஊர்ந்து செல்கிறதா? இவ்வளவு குறைவான ஆவிக்குரிய அனுபவங்களுக்கு மூல காரணம் என்ன? அவரில் விசுவாசம் உள்ளவன், ஜீவத் தண்ணீரின் நதிகள் பாயும். ஜீவத் தண்ணீர் எங்கே? அந்தத் தண்ணீரை எது தடுக்கிறது? ஏன் கிருபையில் வளர்ச்சி இவ்வளவு குறைவாக இருக்கிறது? ஏன் ஜெபத்தில் வெற்றி இவ்வளவு குறைவாக இருக்கிறது, வாக்குறுதிகளில் விசுவாசம் இவ்வளவு குறைவாக இருக்கிறது, என் வாழ்க்கையில் பரிசுத்த ஆவியானவரின் ஆறுதல், சமாதானம், மற்றும் மகிழ்ச்சி இவ்வளவு குறைவாக இருக்கிறது? இந்தக் கவலைகள், உலகக் கவலைகள், உலகச் சிந்தனைகள் மற்றும் ஆவிக்குரிய குருட்டுத்தன்மை ஆகியவற்றுக்குக் காரணம் என்ன? இது அவிசுவாசம் இல்லையா? ஆ கர்த்தாவே, என் ஆத்துமாவிற்கு விஷமூட்டும் இந்த விஷப் பாம்பிலிருந்து என்னை விடுவித்தருளும்!

அவிசுவாசம் பொல்லாத மற்றும் விபசார இருதயத்தை வெளிப்படுத்துகிறது (Unbelief Reveals a Wicked and Adulterous Heart)

இரண்டாவதாக, அவிசுவாசத்தில் தொடரும் நபர்களுக்கு ஒரு பொல்லாததும் விபசாரமுமான இருதயம் உள்ளது என்று இந்தப் பகுதி கற்பிக்கிறது. ஏன் நீங்கள் விசுவாசிப்பதில்லை? உலகத்துடனும் பாவத்துடனும் உங்கள் கூட்டுறவை நீங்கள் விட்டுவிட விரும்பாததால் அல்லவா என்று நீங்களே நேர்மையாகக் கேளுங்கள்? நீங்கள் கடவுளையும் உலகத்தையும் விரும்புகிறீர்கள். அதனால்தான் உங்கள் இருதயம் விபசாரமானது, இரண்டு கணவர்களுடன் வாழ்கிறது. அதை கடவுள் வெறுக்கிறார். நீங்கள் மனந்திரும்பி, முழு இருதயத்துடன் கிறிஸ்துவிடம் வர வேண்டும். உங்கள் இருதயத்தின் பொல்லாங்கையும் நீங்கள் வாழும் ஆவிக்குரிய விபசாரத்தையும் பார்க்கக் கடவுள் உங்களுக்கு உதவுவாராக.

உலகத் திறமைக்கு எதிராக ஆவிக்குரிய குருட்டுத்தன்மை (Worldly Skill vs. Spiritual Blindness)

மூன்றாவதாக, உலகக் காரியங்களில் இவ்வளவு திறமை இருந்தும், ஆவிக்குரிய உணர்வு இவ்வளவு குறைவாக இருக்கும் மக்களுக்கு இது என்ன ஒரு கண்டனம்!

அநேக விஷயங்களைப் பற்றி இவ்வளவு அறிவுள்ள கிறிஸ்தவர்கள் என்று அழைக்கப்படுபவர்கள் இருக்கிறார்கள்: அவர்களை அரசியல், சிறந்த தள்ளுபடி விற்பனை எங்கே, நல்ல உணவு எங்கே கிடைக்கும், தங்கத்தின் விலை, பங்குச் சந்தை, ரியல் எஸ்டேட், சமீபத்திய திரைப்படங்கள் என்ன, அவை எப்போது வெளியிடப்படும் என்று கேளுங்கள் – ஆவலுடன் காத்திருப்பார்கள் – சமீபத்திய ஃபேஷன்கள், உடைகள், பொழுதுபோக்கு போக்குகள். சரீரப் பிரகாரமான உலகில் நடக்கும் பல விஷயங்கள் அவர்களுக்குத் தெரியும், ஆனால் ஆவிக்குரிய உணர்வு சுழியமாக உள்ளது, மேலும் கடவுளின் ராஜ்யத்தில் உள்ள காலங்கள் அல்லது வாய்ப்புகளைப் பற்றி எந்தக் குறிப்பும் இல்லை. இந்தத் தற்காலிகமான, அழிந்து போகும் காரியங்களைப் பற்றி நீங்கள் மிகவும் ஞானமுள்ளவர்களாக இருப்பது எவ்வளவு வருத்தமானது, ஆனால் நித்தியமான கடவுளின் ராஜ்யத்தின் மீது உணர்வு சுழியம்!

அவர் பரிசேயருக்கு வானிலை உதாரணத்தைக் கொடுத்தார். கிறிஸ்து உங்களுக்கு என்ன கொடுப்பார்? வேதாகமத்தில் பல விஷயங்கள் உங்களுக்குத் தெரியாது. உங்கள் ஆவிக்குரிய வாழ்க்கையில் எந்த முன்னேற்றமும் இல்லை, ஆனால் திரைப்படங்கள், விளையாட்டு, ஃபேஷன் மற்றும் நிதிகளை எவ்வாறு நிர்வகிப்பது என்று உங்களுக்கு நிறையத் தெரியும். நீங்கள் மிகவும் சுறுசுறுப்பாக இருக்கிறீர்கள் மற்றும் உலகக் காரியங்களில் இவ்வளவு முயற்சி செய்கிறீர்கள், ஆனால் ஆவிக்குரிய வாழ்க்கையில் மரித்தவர்கள் போல இருக்கிறீர்கள். ஏன் உங்கள் ஆவிக்குரிய உணர்வு இவ்வளவு குறைவாக உள்ளது? ஆவிக்குரிய வாழ்க்கையில் முன்னேற எந்த முயற்சியும் எடுக்க வேண்டாம்.

நாம் இப்போது காலங்களின் அடையாளங்களை அடையாளம் காண்கிறோமா? கடவுளின் வார்த்தையைப் படிப்பதன் மூலமாக, ஜெபத்திலும், உலக நிகழ்வுகளைப் பார்ப்பதன் மூலமாகவும், கடவுளின் ராஜ்யத்தில் உள்ள அடையாளங்கள் என்ன என்பதை நாம் அடையாளம் காண்கிறோமா? இரட்சிப்பின் வரலாற்றின் ஓட்டத்தில் நாம் எந்தக் காலத்தில் வாழ்கிறோம் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? பல பருவங்களும் காலங்களும் உங்களுக்குத் தெரியும்.

அவர்கள் என்ன நேரம் என்று அறியவில்லை. ஒரு மனிதனுக்கு என்ன நேரம் என்று தெரியாவிட்டால் அவன் எவ்வளவு முட்டாளாக இருப்பான் என்று சிந்தியுங்கள். அவர் எல்லாவற்றிலும் தவறு செய்வார் – ஆயத்தமில்லாமல் தாமதமாக இருப்பார். தவறான நேரத்தில் அலுவலகம், தவறான நேரத்தில் கிளம்புதல், எதையும் சரியான நேரத்தில் முடிக்க முடியாது, கலந்துகொள்ள முடியாது. ஞாயிற்றுக்கிழமை, அவர் திங்கட்கிழமை என்று நினைக்கலாம், மிகவும் குழப்பமடைகிறார். அதே வழியில், ஆவிக்குரிய வாழ்க்கையில், இரட்சிப்பின் வரலாற்றில் என்ன நேரம் என்று நமக்குத் தெரியுமா? நாம் எல்லாவற்றிலும் தவறாக இருப்போம்.

காலம் என்பது ஒரு நிகழ்வு அல்லது ஒரு வாய்ப்பைக் குறிக்கிறது. கிறிஸ்துவின் முதல் மற்றும் இரண்டாம் வருகைக்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் நாம் வாழ்கிறோம் என்பதையும், நமக்கு என்ன பெரிய சுவிசேஷ வாய்ப்புகள் உள்ளன என்பதையும் நாம் அடையாளம் காண்கிறோமா? இது ஒரு பெரிய அநுகூலமான காலம். நம் நாட்களில் உள்ள காலங்களின் அடையாளங்களை நாம் அடையாளம் கண்டு அதற்கேற்ப வாழ்கிறோமா? உலகில் கடவுள் இப்போது என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார் என்பதை ஆவிக்குரிய உணர்வுடன் நாம் அடையாளம் காண்கிறோமா? நாம் வௌவால்களைப் போலக் குருடர்களாக இருக்கிறோமா? கடவுள் ஒரு மகிமையான காரியத்தைச் செய்யும்போது, நாம் அவிசுவாசத்தில் உலகக் காரியங்களில் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கிறோம். வெளிப்படுத்துதலில், ஆவிக்குரிய உலகில் நம் கண்களுக்கு முன்பாக மகிமையான நிகழ்வுகள் நடப்பதைப் பார்க்கிறோம், ஆனால் நாம் அவிசுவாசத்தின் நிலையில் இருக்க முடியும்: “உங்கள் கண்களுக்கு முன்பாக என்ன நடக்கிறது என்பதை உங்களால் வேறுபடுத்தி அறிய முடியவில்லை!” மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க, ஒப்பிட முடியாத ஒன்று நடக்கிறது, மேலும் அதைப்பற்றி உங்களுக்குத் தெரியவில்லை!

வரலாற்றைப் பார்க்கும்போது, எத்தனை ஆண்டுகளாக மக்கள் வேதாகமத்தைப் பெறவில்லை? கடவுளின் வார்த்தையில் நாம் ஒன்றாகப் பகிர்ந்து கொள்ளும் இந்தக் கணங்களின் முக்கியத்துவத்தை நீங்கள் உணருகிறீர்களா? இது கேட்கவும், சிந்திக்கவும், கிறிஸ்துவின் வெளிப்பாட்டிற்குப் பதிலளிக்கவும் கடவுளின் பராமரிப்பில் உள்ள நிகழ்வுகள், நடப்புகள் மற்றும் வாய்ப்புகளில் ஒன்றாகும்.

எல்லாப் பொய்களான ஆர்மீனிய போதனைகளால் நிரப்பப்பட்ட ஒரு நாட்டில், தூய்மையான சீர்திருத்தப்பட்ட சத்தியங்களைக் கேட்கவும், அவற்றால் ஆசீர்வதிக்கப்படவும், மேலும் அத்தகைய சபையில் இருக்கவும் என்ன ஒரு பெரிய சிலாக்கியம் என்பதை நாம் அடையாளம் காண்கிறோமா? நம் மூலம் கடவுள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார் என்பதை நாம் அடையாளம் காண்கிறோமா?

இந்த பரிசேயருக்கு வரவிருக்கும் மேசியாவையும் அவருடைய கிரியைகளைப் பற்றியும் எல்லா இடங்களிலும் அடையாளங்கள் இருந்தன, ஆனால் தவறவிட்டார்கள். நாம் அப்படி வாழ்கிறோமா? நாம் கிறிஸ்துவின் இரண்டாம் வருகையை நம்புகிறோம். அடையாளங்கள் எல்லா இடங்களிலும் உள்ளன. அவை என்னவென்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? நீங்கள் வாழும் நேரம் என்ன என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? நாம் கடைசி நாட்களில் வாழ்கிறோம் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? கடைசி நாளின் பண்புகள் என்னவென்று உங்களுக்குத் தெரியுமா, மேலும் கடைசி நாளில் எப்படி வாழ வேண்டும் என்று வேதாகமம் நமக்குச் சொல்கிறது? ஆ, அதெல்லாம் எனக்குத் தெரியாது, ஆனால் செய்தி எப்போது வரும் என்று எனக்குத் தெரியும்.

நீங்கள் அடையாளங்களைப் பார்க்க ஆரம்பித்தால், அவை எல்லா இடங்களிலும் உள்ளன, மேலும் இயேசு இங்கே, “நீங்கள் காலங்களின் அடையாளங்களை அறிய வேண்டும்” என்று சொன்னால், பையன், நாம் அவற்றை இப்போது அறிந்திருக்க வேண்டும். நாம் என்ன நேரம் என்று அறிந்திருக்க வேண்டும்.

மத்தேயு 24-இல் சீஷர்கள் அவரிடம், “ஆண்டவரே, மனுஷகுமாரன் வருவதற்கு அடையாளங்கள் என்ன? எதற்காக நாங்கள் பார்க்க வேண்டும்?” என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர், “சரி, யுத்தங்களும் யுத்தங்களின் செய்திகளும் இருக்கும்” என்றார். நாம் அதைப் பார்க்கிறோம். “பிளேக்குகள், பூகம்பங்கள், பஞ்சங்கள் இருக்கும்.” நாம் அதைப் பார்க்கிறோம். நம் கண்களுக்கு முன்பாக இத்தகைய பிளேக்கை நாம் ஒருபோதும் கண்டதில்லை. கடைசி நாட்களைப் பற்றி இது என்ன கற்பிக்கிறது? இந்த நேரத்தில் கூட நீங்கள் அவிசுவாசத்தில் தொடருவீர்களா, குருடர்களாக இருப்பீர்களா, மேலும் அது உங்கள் இருதயத்தையும் வாழ்க்கையையும் ஒருபோதும் பாதிக்க விடமாட்டீர்களா? நாடுகளுக்கிடையே யுத்தங்களைப் பற்றிய வதந்திகள் உள்ளன. நம் நாடும் சீனாவும் – அது நம் கண்களுக்கு முன்பாக நடக்கவில்லையா? “பொய்யான தீர்க்கதரிசிகளும் பொய்யான கிறிஸ்துக்களும் எழுவார்கள்.” மேலும் உலகம் இந்த எல்லாப் பொய்யான மதத் தலைவர்களால் பெருகி வருகிறது.

மேலும் இந்தக் காரியங்கள் நடக்கும் நேரத்தில் நாம் இங்கே உயிருடன் இருக்கிறோம். வெளிப்படுத்துதலில் பல காரியங்கள் நம் கண்களுக்கு முன்பாக நடக்கின்றன: பாபிலோன், உலகப் பொருளாதார அமைப்புகள் வீழ்ச்சியடைகின்றன. உலகில் உள்ள அனைவரும் என்ன நடக்கிறது என்று பார்ப்பார்கள். வெகுஜன ஊடகங்களும் தொடர்புகளும் அதைச் சாத்தியமாக்குகின்றன: ஒரே ஆட்சியாளர் மற்றும் ராஜ்யம், அந்திக்கிறிஸ்து, அதிகரித்த அறிவு, உலகமயமாக்கல், ஒரே உலக ஆட்சியாளர். இது யுகத்தின் முடிவு, மேலும் நீங்கள் காலங்களின் அடையாளங்களைப் பார்க்கிறீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்.

அந்த பரிசேயரைப் போலக் குருடர்களாக இருக்காமல், நீங்கள் தொலைக்காட்சியையும் கைப்பேசியையும் பார்ப்பதை விட வேதாகமத்தைப் பார்ப்பதில் அதிக ஆர்வம் காட்டுவீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன். நீங்கள் தலைப்புச் செய்திகளைப் பார்ப்பதை விட வேதாகமத்தைப் பார்க்க வேண்டும். கடவுள் என்ன செய்கிறார் என்பதைக் கண்டறியுங்கள், ஏனென்றால் ஆண்கள் என்ன செய்கிறார்கள் என்பது ஒரு பொருட்டல்ல என்பதுதான் உண்மை. கடவுள் என்ன செய்கிறார் என்பது மட்டுமே முக்கியம். கடவுளின் கடிகாரத்தின்படி உங்களுக்கு நேரம் தெரியுமா? அதுவே மிக முக்கியமானது. நாம் சரீரப் பிரகாரமானவற்றுக்குச் சுறுசுறுப்பாகவும், ஆவிக்குரியவற்றுக்கு மரித்தவர்களாகவும் வாழக்கூடாது. உங்களை ஆராய்ந்து பாருங்கள்; அவிசுவாசம் நம்மை அப்படி ஆக்க முடியும்.

சபையின் கடமை (The Church’s Duty)

நான்காவதாக, இந்தக் குறிப்பு நம் கடமையைப் பற்றி ஒரு முக்கியமான கொள்கையைக் கற்பிக்கிறது. கிறிஸ்துவின் உரிமைகோரல்களின் நம்பகத்தன்மையை அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்வதற்கான நிபந்தனைகளை அவிசுவாசமுள்ள மனிதர்கள் ஒருபோதும் கட்டளையிட நாம் அனுமதிக்கக் கூடாது. இயேசு கடவுளின் சித்தத்தைச் செய்து, அற்புதங்கள், போதனை மற்றும் வாழ்க்கையில் பிதா திட்டமிட்டபடி தன்னையே வெளிப்படுத்தினார். பரிசேயர் வந்து, “போதாது, வானத்திலிருந்து ஓர் அடையாளம் வேண்டும்” என்றார்கள். இயேசு ஒருபோதும் அவர்களைக் கட்டளையிட அனுமதிக்கவில்லை. அவர், “ஒருபோதும் இல்லை” என்று சொல்கிறார். “நான் என் பிதாவின் சித்தத்தைச் செய்கிறேன். என்னைத் வெளிப்படுத்தும் என் பிதாவின் வழி போதுமானதாக இல்லாவிட்டால், உங்கள் தொடரும் அவிசுவாசத்தில் அழிந்து போங்கள்.”

நாம் இதை நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். உலகம், “என் நித்திய நிலையைக் கட்டளையிடும் சுவிசேஷத்தை நீங்கள் சொல்கிறீர்கள் என்றால், அதை எனக்கு நிரூபியுங்கள்; சில அற்புதங்களைச் செய்யுங்கள், நாங்கள் விசுவாசிப்போம்” என்று கோரினால். சீஷர்களை உருவாக்கச் சபையாக நாம் அற்புதங்களைச் செய்ய வேண்டும் என்று வேதாகமம் எங்கே சொல்கிறது? உலகம் நம்மிடம் தொடர்ந்து, “சபை கேட்கப்பட வேண்டும் என்றால், எங்கள் சமூகப் பிரச்சனைகள், அரசியல் பிரச்சனைகள், பொருளாதாரப் பிரச்சனைகள், யுத்தப் பிரச்சனைகளைத் தீர்க்க வேண்டும், அப்போது நாங்கள் கேட்போம்” என்று சொல்கிறது. நாம், “இல்லை, மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், இல்லை” என்று சொல்ல வேண்டும். பிதா இயேசுவுக்குத் தன்னை வெளிப்படுத்த ஒரு பணியைக் கொடுத்தது போலவே, சமூகப் பிரச்சனைகளைத் தீர்ப்பதன் மூலமாகவோ அல்லது அற்புதங்களைச் செய்வதன் மூலமாகவோ அல்ல, ஆனால் சுவிசேஷத்தையும் அவருடைய உயிர்த்தெழுதலையும் பிரசங்கிப்பதன் மூலமாகவே சீஷர்களை உருவாக்க நமக்கு ஒரு பணி உள்ளது. நாம் ஒரு மாறுபாடான சந்ததியில் ஒளிரும் சுடர்களைப் போலப் பரிசுத்தத்தில் மனிதர்களுக்கு முன்பாகப் பிரகாசிக்க வேண்டும், குறை சொல்ல முடியாதவர்களாக. அப்படித்தான் நாம் சீஷர்களை உருவாக்குகிறோம். ஆ, நாம் ஒருபோதும் உலகம் நம்மை விசுவாசிக்க வேண்டுமென்றால், நாம் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று கட்டளையிட அனுமதிக்கக் கூடாது. அதிக அடையாளங்களைக் கொடுத்தால் மனிதர்கள் விசுவாசிப்பார்கள் என்ற எண்ணம் நரகத்தில் பிறந்தது. அதுதான் நரகத்தில் உள்ள ஐசுவரியவானின் யோசனையாக இருந்தது, யாராவது நரகத்திலிருந்து வந்து சொன்னால், ஆபிரகாம் என்ன பதிலளிப்பார்? “அவர்கள் வேதாகமத்தை நம்பாவிட்டால், யாராவது எழுந்தாலும் அவர்கள் விசுவாசிக்க மாட்டார்கள்.” அவர்கள் உற்சாகமாக இருக்கலாம் மற்றும் ஒழுங்காக வரலாம், ஆனால் உண்மையிலேயே புதுப்பிக்கப்பட்டு இரட்சிக்கப்பட, நீங்கள் கடவுளின் கோபத்தின் கீழ் ஒரு பாவி என்ற வேதாகமத்தின் சாட்சியம், கிறிஸ்துவின் நபரில் பாவிகளுக்கான கடவுளின் அன்பு, மற்றும் மன்னிப்பின் ஏற்பாடு ஆகியவை மட்டுமே ஆகும். அந்தச் சாட்சியம் வல்லமையுடன் வீட்டுக்குக் கொண்டு வரப்படாவிட்டால், பத்து பில்லியன் மக்கள் மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பப்படலாம், மேலும் நீங்கள் இன்னும் உங்கள் பாவத்தை விரும்பி, அவிசுவாசத்தில் அழிந்து போவீர்கள், இவ்வளவு பேர் மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பப்பட்டதை ஆச்சரியப்படுவீர்கள்.

ஆ, சபையில் எவ்வளவு பேர் நரகத்திலிருந்து வந்த இந்த பொய்யைக் கேட்டு, உலகின் கோரிக்கைகளைக் கேட்டுள்ளனர்! “ஆ, நாம் கிறிஸ்துவை விசுவாசிக்க வேண்டுமென்றால், சபையில் அற்புதங்களைக் காண வேண்டும். எங்களுக்கு நிதிக் கஷ்டங்கள் உள்ளன, அதனால் சபை, ஆம், இயேசு அதைத் தீர்க்க முடியும்; அற்புதங்களைச் செய்யுங்கள்.” “எனக்கு ஆரோக்கியம், செல்வம், ஆடம்பரம், மற்றும் பணம் இருக்க முடியும்” என்று சபை சொன்னது, “நிச்சயமாக,” அதனால் நமக்கு ஆரோக்கியம், செல்வம், மற்றும் செழிப்பு சுவிசேஷ சபை உள்ளது. “நீங்கள் சமூக சேவை செய்தால், நாங்கள் வருவோம்.” “சரி, சமூக சுவிசேஷம்.” “சரி, நாம் விசுவாசிக்க வேண்டுமென்றால், சபையில் நடனம் மற்றும் ஹார்ட் ராக் இசை இருக்க வேண்டும்.” “சரி, ராக் இசை மற்றும் நடனத்துடன் சபை.” “நாங்கள் ஓரினச்சேர்க்கைப் பாவங்களை விரும்புகிறோம். நாங்கள் தொடரலாம் என்று நீங்கள் சொன்னால், நாங்கள் வருவோம்.” அதனால் அவர்களுக்கு ஓரினச்சேர்க்கைப் பாவங்கள் உள்ளன. இவை அனைத்தும் இந்தக் கொள்கையை மீறுவதாகும். உலகம் சபைக்குக் கட்டளையிடுகிறது, “இதைச் செய்யுங்கள், அப்போது நாங்கள் ஏற்றுக்கொள்வோம்.” இந்த வேதாகமம் சொல்வதன் அடிப்படையில் மட்டுமே நீங்கள் கிறிஸ்துவை ஏற்க வேண்டும். அவருடைய மரணம் மற்றும் உயிர்த்தெழுதலின் அடிப்படையில் நீங்கள் பணியவில்லை என்றால், நீங்கள் அவரை நரகத்தில் சந்திப்பீர்கள். ஆ, நாம் ஒருபோதும் உலகத்திற்குக் கேட்காமல், இதை விசுவாசிப்போமாக.